A love to last

LOVE#10: Start of something new

LOVE#10: Start of something new

MAGGIE'S POV

It has been 6 months simula nung dinner date namin ni Bryan.

Until now, hindi ko pa rin makakalimutan yung eksaktong nangyari nung gabing yun.

Ang daming luha ang lumabas sa mata ko.

Hindi ko ineexpect na ganun ang mangyayari sa amin.

Wala naman kasi akong idea kung para saan yung dinner na yun eh.

Kaya sobra akong nagulat sa ginawa niya.

Sa sobrang tindi ng emotion na nararamdaman ko nun, hindi ko na napigilang umiyak.

Hindi ko na naawat yung mga luha ko sa pagbagsak.

Kitang kita ni Bryan kung gaano karaming luha yung lumabas nun sa mga mata ko.

"Oh Maggie! Kamusta?" kasama ko na naman yung dalawa. Si Cassy at si Karissa.

(Dun sa mga past chapters, kung napansin niyo, wala sa eksena yung dalawa. yun po ay dahil sa nag-oojt po sila nung time na yun. At kaya ngayon lang ulit sila magkakasama dahil nagkita kita lang sila galing sa trabaho. Graduate na sila ng college. Isa nasa Singapore Airlines, isa nasa Qatar Airways at ang isa ay nasa Thai Airways.)

**Author: Nangangarap lang ako dun sa mga pinasukan na trabaho. Bakit ba? HAHAHA.

"Ayun, sobrang hagulgol talaga ako. Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang dami pa ngang nakakita nun eh. Pero wala na akong pakialam kasi sobrang sumabog na yung emotions ko nung mga oras na yun. Hanggang ngayon hindi ko makalimutan yung mga nangyari. At alam ko, hindi ko talaga yun makakalimutan kahit kailan."

Pagkatapos namin magkwentuhan tungkol sa kung ano-ano. Umuwi na rin kami kasi may trabaho pa kami bukas. Si Karissa may flight daw tomorrow afternoon. Si Cassy naman, pahinga daw siya kasi kakadating niya lang galing sa isang flight. Ako kasi sa isang araw pa ulit yung sched ko ng flight.

Habang nagdadrive ako pauwi, naalala ko na naman yung mukha ni Bryan..

Haay.....

BRYAN'S POV

Nung dinner date namin ni Maggie, hindi ko inaaasahang iiyak siya ng ganun.

Hindi ko alam ang gagawin ko.

Pinunasan ko yung luha niya na umaagos sa pisngi niya pero patuloy pa rin siya sa pag-iyak.

Haay Maggie.

Hindi talaga maalis sa isip ko ang reaksyon mo noon.

Mahal na mahal pa rin talaga kita hanggang ngayon Maggie....

MAGGIE'S POV

Nadaanan ko yung restaurant kung saan kami nagdinner date ni Bryan.

Tandang tanda ko pa yung eksaktong lugar kung saan kami naupo, kumain at nagkwentuhan..

Tandang tanda ko rin yung eksaktong lugar kung saan bumuhos ng todo yung luha ko.

Yung lugar kung saan ko nalaman ang totoo.

Yung lugar na hinding hindi ko makakalimutan...

Yung lugar na nagparanas sakin kung paano balewalain ang ibang tao sa sobrang pag-iyak ko....

Yung lugar na kahit sa pagtulog ko, napapanaginipan ko...

Ang lakas ng impact nung pangyayaring yun sa buhay ko...

Sa buhay namin ni Bryan....

Hinding hindi ako titigil sa pagmamahal sa kanya...

Mahal na mahal kita Bryan.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

A very short chapter...

May nawawala bang part ng story???

Alin???

Yung nangyari sa dinner date???

Curious ka ba kung ano yung nangyari bakit umiyak ng todo si Maggie???

Kung bakit pinunasan ni Bryan yung mga luha niya???

Napapaisip ka ba kung happy or sad yung magiging ending???

IKAW MAGGIE! NAPAPAISIP KA BA?? HAHAHAHAHAHA.

paki-click nalang po yung external link sa tabi kung gusto niyong mabasa yung nangyari sa dinner date nila ...

or type

http://www.wattpad.com/6930621-lost-chapter-the-dinner-date

^_______________^V

VOTE and COMMENT :))