A love to last

Epilogue

Epilogue

-- When feelings are so powerful, it's as if some force beyond your control is guiding you to someone who can make you happy beyond your wildest dream...

Ang sarap balik balikan ng nangyari sa nakaraan.

Hindi ko akalaing magiging ganito ang kalalabasan ng istorya namin.

Akala ko katulad kami ng iba na "hanggang friends lang".

Masaya ako kasi pinagtagpo ni Lord yung landas namin ni Bryan..

Pinagtagpo at sana, hindi na paghiwalayin pa...

-----------

To: Baby <3

Message: Baby, nasiraan ako ng sasakyan dito sa may Yellow cab. Can you pick me up? Thank you baby. iloveyou. :* <3

-----------

Baby calling...

"Hello baby?"

(Are you okay? I'll be there in 15 minutes. Dyan ka lang ha? iloveyou.)

"Okay. Ingat sa pagdadrive. iloveyoutoo baby."

Haay...

Ang saya ko talaga.

Ang sarap pakinggan everytime he calls me baby..

Ang sarap pakinggan kapag sinasabihan niya ako ng I love you...

After 15 minutes nakarating na sya. Yung motor pala yung dinala niya.

"Baby kapit ha." bilin niya sakin pagkatapos niya akong alalayan sumakay sa motor niya.

Yung mga simpleng bagay na sinasabi at ginagawa niya, sobrang nagpapakilig pa rin sakin kahit na 4 years na kami.

"Sorry nga pala last week, hindi kita nasamahan sa church. May pinagawa kasi sakin yung ninong ko eh. Sorry talaga baby. Promise babawi ako."

"Ano ka ba? Okay lang yun. May next time pa naman eh."

"No baby, sorry talaga. I will make it up to you. Promise."

Wait..

He's saying sorry??

We're talking about the church thingy...

Parang feeling ko nangyari na 'to??

Deja vu???

Oo tama! Nangyari na nga 'to! Nung first time na ininvite ko siya na umattend ng mass. HAHAHA.

***

Hindi ako makapaniwala.

Parang kailan lang nung tinitignan ko lang siya sa malayo.

Sino ba naman nga ang mag-aakala na magiging kami?

Sinong mag-aakala na pareho pala kami ng nasa isip nung mga panahong yun.

Parehong hindi makaamin at makalapit.

Kailangan pa palang ako ang magsimulang umamin para magkaalaman na.

Sabi nila hindi raw maganda na babae yung unang umaamin.

Pero diba? Walang masama dun.

There's nothing wrong in expressing your love for someone.

Wala akong pinagsisisihan sa ginawa ko.

Kasi yun yung naging way para maging masaya ako. Maging masaya kami.

Sa 4 years namin, hindi nabawasan yung pagmamahal ko sa kanya.

At nararamdaman ko na ganun rin siya.

I know that this is just the start of our never ending journey...

There will be lots of trials that will come on our way...

Pero alam kong kaya ko.

Kaya namin..

Dahil magkasama kaming haharap sa kahit anong problema na susubok sa tatag ng relationship namin...

Lord, noon pinagpepray ko po na sana ibigay niyo po siya sakin. Ngayon, sobrang nagpapasalamat po ako kasi dininig niyo yung prayer ko. Salamat dahil mahal niya ako. Nawa po gabayan niyo kami palagi. Gabayan niyo kami sa bawat desisyon na gagawin namin. Patatagin niyo pa po yung relationship namin sa kabila ng mga problemang darating sa amin. Maraming maraming salamat po.

===============================================================

VOTE and COMMENT :))

Author's Note:

Thank you for reading this short story. If you enjoyed this, you may continue reading the part 2 of this story. The title is Exchange of Vows.

I separated that part because in this short story, it is 80% true and only 20% are modified. And the part 2 is purely based on my imagination.

Just click the external link to read the part 2. ^_^