Uyanış

Hiçbir Ateş Sönmez

Savaş Habil ile Kabil'in anlaşmazlığıyla başladı.Her savas elbet bir anlaşmazlıkla çıkar.Bu tartışmalar her zaman masum insanların ölümlerine neden olur.Bir savaşta hiç kimse kaybedenin ne kaybettiğini kazananın ne kazandığını sorgulamaz.Insanlar sadece kazananın kim olduğuna bakar.Ama kaybedende o ateş hiç sönmez.Zamanında Ikinci Dünya Savaşı'nın çıkış sebebi ışte bu atestir.Kaybeden hiçbir zaman pes etmez."Hiçbir ateş sönmez"

Yiğit,o baharın güzel cıvıltısını,rengarenk günlerini en sonuna kadar kullanıyordu.Aldığı antidepresan onu daha da hafifletip rahatlatıyordu.Arada sırada okul arkadaslarıyla hali sahada maç yapmaya gidiyordu.Geçmişinde yaşadığı o enteresan olayları anlattığı herkes onun destek alması gerektiğini söylüyordu.En sonunda onu o nefret ettiği,kendini sorunlu sanan sivilceli ergenlerin gittiği bir psikoloğa goturmuslerdi.Ilk randevuda o düşmanı olduğu antideprasanlardan birini ona yazmışlardı.Okuluna gitmeye devam ediyordu.Sınavlarından öncekinden daha basarılı geçiyordu.Hatta antidepresan zeka açıyor diye espri yapıyordu.Son zamanlarda haber de izlemeye başlamıştı.Haberlerde Çift Kule saldırından sonra intikam alacaklarını bas bas bağıran devlet adamları,saldırıyı gerçekleştirdiği iddia edilen yasadışı insanlar,komplo teorisyenleri,her zaman olduğu gibi magazinciler vardı.Her zaman magazincileri anlamaya çalışırdı.Neden bir insan ünlü insanları takıp ederek uünlü olmaya çalışırdı ki.Hala bazı şeyler ona mantıksız geliyordu.Birden bire ajanslara bir son dakika haberi düştü.Dünyadaki olayların olmasini sağlayan perde arkasındaki ülke,Uzak ülkeye tekrardan bir saldırıda bulunmuştu.Tüm haber kanalları birden bire bu habere dönmüştü.Kameralarda ağlayan bebekler,bağıran anneler vardı.Birden ev telefonu çaldı.Telefonu açtı."Alo.....".Cevap gelmedikçe Yiğit telaslaniyordu."Sesiniz gelmiyor alo.."

Yiğit iyiden iyiye korkmaya başladı.Telefonu kapatmaya hazırlanıyordu.Arkada bir ses "Yiğit" dedi.Bu sesi hatırlıyordu.Evet bu lanet iişlere onu bulaştıran bu sesti."Efendim" dedi."Haberleri izle sana bir internet adresi göndereceğiz.Bu internet adresi üzerinden "Perdenin arkasındaki ülkeye"eleştiriler yağdıracaksın.Ondan sonra senle tekrardan konuşacağız.Içindeki ateşi söndürme evlat.Unutma hiçbir ateş sönmez".Telefon kapandıktan sonra hemen telefonuna mail sesi geldi.Bir blog adresi görüyordu.Bilgisayarın başına oturup hemen bir şeyler yazmaya başladı.

"Bugün yapılan bu saldırı hiçbir insan topluluğu tarafından kabul edilemez.Topluluk hakları cignenmistir.Bu saldırı Çift Kulelerin bir intikamidır.Ama asla böyle kallesce bir saldırı yapılmaması lazımdı"yazdı.Sonra durdu.Düşündü.Böyle şeyler yazmamasi lazımdı.Ne ara bu kadar fanatik olmustu.Yazdıklarını hemen sildi.Bir sekilde bunu ona yazdıran kisilerle iletişim kurması lazimdi.Uyuma kararı aldi sabah bir yolunu bulabilirdi.

Uyandığında başka bir evin içinde sandalye de oturuyordu.Karşısında bir ekran vardı.Ekran birde çalıştı.Karşısında ki adam "Can you speak english" diye sordu.Yiğit kafasıyla onayladı.Adam anlatmaya başladı."Sana guvendik,ama sen bize daha tam güvenmiyorsun.Sana ne kadar ciddi olduğumuzu kanıtlamak için seni Zürih'teki karargahımiza gönderiyoruz.Içindeki ateşin sonmemesi dileğiyle.Iyi günler Bay Yiğit" dedi.Birden kapı açıldı.Karşısinda iri yarı bir adam vardı.Adam Yiğit'e ona guveniyormus gibi bir bakış attı."Yiğit,ailene her şeyi anlattık.Sakin ol.Senin gibi gençlerle beraber olacaksın orda.Bir takım eğitimlerden geçeceksin.Biz sana haber veririz."Yiğit bir şey diyemeden bayilmisti.Uyandığında annesi ona sariliyordu.Yigit'in bir proje kapsamında gençlik kampına gittiğini saniyordu annesi.Yiğit yavaş yavas amacına ulasiyordu.Artık onların icine girebilmisti.