42. Bölüm

10K 684 71
                                    

Kısa bir bölüm oldu  evet ama  yetişirse daha sonra diğer bölümü de paylaşabilirim belki:)

İyi Okumalar!:))

Yutkundum, ona söyleyecek kelime oluşturmak mümkün değildi. Anılar zihnimde canlanmadan önce onun gözlerine bkatım, gözleri soğuktu.

'' Rose. '' dedi sonunda, ses tonu kısıktı.

'' Elizabeth. '' diye çevirdim.

Dudaklarını çizgi haline getirdi.

'' Baban çalışma odasında, '' dedi annem, aradak buzu kırmaya çalışırken. '' Ona merhaba de, ben de çantalarını odana koyayım. ''

Kafamı salladım ve göz yaşlarımı engelleyerek kız kardeşimden uzaklaştırdım. O benden dört yaş küçüktü ama bazen onu büyük kardeş ve kendimi de küçük olan gibi  hissediyordum.

Hızlıca babamın çalışma odasına yol aldım, içeri girmeden önce kapıyı çaldım.

'' Rosalie, '' diye karşıladı beni oturduğu yerden, gözlüklerini çıkardı. '' Nasılsın? ''

'' İyiyim, '' dedim, gülümsedim. '' Harika görünüyorsun. ''

'' Sen de. Harika görünüyorsun canım. ''

Gülümsedim. '' Teşekkürler, baba. Sen de oldukça iyi görünüyorsun.

Babam güldü. '' Portland sana nasıl geldi? ''

'' Orayı seviyorum, '' dedim dürüstçe. '' Güzel bir şehir. ''

'' Öyle, '' diyerek onayladı babam. Masasından kalktı. Hala aynı görünüyordu. Koyu renk saçları ile gri ve hoş gözlerine dokunuyordu. '' Haydi akşa yemeğine inelim. Eminim ki annen bunun için çoktan hazırdır. ''

Kafamı salladım ve yemek odasına doğru onu takip ettim, Elizabeth ve annem yemek masasına tabakları yerleştiriyorladı. Elizabeth beni görmezden geldi.

Masadaki eski yerime yerleştim. '' Herşey harika görünüyor. '' diyerek anneme iltifat ettim.

'' Teşkkürler, canım. '' dedi.

Herkes yerini aldı.

Annem herkesin tabağına spagetti koymaya başladı. Babama ulaştığı zaman, onun bakışlarından kaçındığını fark ettim. Garip.

Sonunda yemeye başladık e annemin spagettisinin tanıdık tadıyla birlikte tüm vücudum ısındı. Yemeğin ilk kısmı, tabağa değen çatal bıçakların dışında sessiz geçti.

Annem konuştu. '' Aaron'la nasıl gidiyor, Rose? ''

Hızlıca yutkundum. '' Aaron...ve ben ayrıldık. ''

Annem kaşlarını çattı. '' Oh, nasıl oldu? ''

Çünkü tüm zaman boyunca beni unuttu. Çünkü bana yalan söyledi. Çünkü bana vurdu. Çünkü Harry, Aaron olmadığı zamanlarda benim için her zaman oradaydı, hatta Harry ile birbirimizden nefret ederken bile.

'' Üzgünüm, Rosie. '' dedi annem sersemlemiş ses tonuyla.

'' Her şey yolunda. '' dedim. '' Sadece bazı insanlar birbirleri için uygun değildirler, bence. ''

Babam oturduğu yerde hareketlendi ve annem bakışlarını indirdi. Kaşlarımı çattım, iyice kafam karışmıştı.

Elizabeth, çatalını tabağına çarptı. '' Hsydi, söyleyin ona. '' diye çıkıştı anne ve babama.

Yutkundum. Bana ne söyleyecekler?

'' Elizabeth, '' diye tısladı annem.

'' Haydi, bu mükemmel bir fırsat. Söyleyin ona. Buyurun. '' Elizabeth'in ifadesi sertti.

'' Bana ne söylenecek? '' diye sordum titrekçe.

Annem ve babam bir bakış attılar.

'' Rose, '' dedi babam yavaşça. '' Annen ve ben... '' Boğazını temizledi. '' Annen ve ben  boşanıyoruz. ''




Hidden | (Türkçe)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin