"Babe Tzuyu ေလး အခ်စ္ေလးလို႔ အသဲေလးလို႔ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါအံုး"
"မၾကည့္တာ"
"Jihyo unnie နား ကပ္ခ်င္လို႔ ကပ္ေနတာမဟူတ္ပါဘူး သူကေခါင္းေဆာင္ေလ သူနဲ႔အတူ အစီအစဥ္ေတြဆြဲေနတာ သိတယ္မလား babe ရဲ႕ခ်စ္သူက ဥာဏ္ႀကီး႐ွင္ေလ ဟီးဟီး"
"ေျပာ..."
"ဟင္ ဘာကိုလဲ "
"အစီအစဥ္ဆြဲတာဆို ဘာအစီအစဥ္လဲ ေျပာေလ မေျပာဘူးမလား"
"ေအာ္....ေျပာျပမယ္ ဒီ အခုေျခခ်ေနတဲ့ သစ္ေတာႀကိဳးဝိုင္းက အႏၲရာယ္႐ွိတယ္ pythonေတြ႐ွိႏိုင္ေျခမ်ားတဲ့သေဘာပဲ အဲ့အတြက္ အစီအစဥ္ခ်ေနရတာ"
"တကယ္လား"
"တကယ္ပါဆို ညေရာက္ရင္ Jihyo အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာလိမ့္မယ္ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္
babe အိတ္ ဒီကိုေပး unnie က သယ္ေပးမယ္"Tzuyu ေက်ာပိုးအိတ္ကို ယူၿပီးလြယ္ေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ ငလ်င္လႈပ္လာၿပီး အေျခအေနေတြက မတည္ၿငိမ္ေတာ့ ။ ေက်ာင္းသားေတြက ေၾကာက္လန္႔ေနၾကသည္ေတာ့မဟုတ္ Nayeon တစ္ေယာက္ကလြဲလို႔ေပါ့ ။ nayeon မွာေတာ့ Jeongyeon ေပၚ ေက်ာပိုးလ်က္သားျဖစ္ေနလ်က္....။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ Jihyo မွ အသံအားေကာင္းေကာင္းျဖင့္....
"အားလံုးပဲ ဝပ္ေနၾက စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး တင္းထား ဒါဘာမွမဟုတ္ဘူး သာမာန္ ငလ်င္ေလးပဲ"
သံုးမိနစ္ခန္႔လႈပ္ၿပီးေနာက္ ျပန္ၿငိမ္သြားေလသည္။ Chaeyoung က Jihyo နားသို႔ ကပ္သြားကာ
"မဟုတ္ေသးဘူး Jihyo unnie ဒါက သာမာန္မဟုတ္ဘူး သူထြက္လာၿပီ"
"ဘာ"
"ဟုတ္တယ္ အစီအစဥ္ကို စမွရေတာ့မယ္ "
ဒါကို သိတ့ဲ ဆရာ Park က ခ်က္ခ်င္းပဲ...
"ကေလးတို႔ အသင့္ျပင္ထားၾက ေ႐ွ႕မွာ အႏၲရာယ္လို႔ ထင္ရတဲ့အရာက ေစာင့္ႀကိဳေနၿပီ မေၾကာက္ၾကနဲ႔ ငါတို႔ ေသခ်ာေပါက္ အေယာက္ေစ့အိမ္ျပန္ႏိုင္ရမယိ လက္နက္ေတြကို ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားၾက ဒီမွာေျမပံုေတြနဲ႔ သံလိုက္အိမ္ေျမႇာင္ေတြ Jihyoက ေဝေပးလိမ့္မယ္ ယူထားၾက"
YOU ARE READING
Adventure
AdventureIt's just imaginary..... စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းအရာေတြအားလံုး စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးေရးထားတာပါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ေရးသားျခင္းမို႔ အေရးအသားညံ့တာကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါ....