πρέπει να φύγω οπωσδήποτε όσο πιο γρήγορα γίνεται σκέφτηκα και πριν το καταλάβω είχα σηκωθεί και είχα βρεθεί μπροστά από το τεράστιο παράθυρο προσπαθώντας να το ανοιξω
"Άνοιξε γαμωτο "
Είπα νιώθοντας τον φοβο μου να γίνεται όλο και πιο μεγάλος όσο περνούσε ο χρόνος και για κάποιο λογο εκείνη την στιγμή τα δευτερόλεπτα εμοιαζαν σαν ατελείωτες ασφυκτικές ωρες οι δυνάμεις μου με εγκατέλειπαν όλο και πιο πολυ ,το οξυγόνο λιγόστευε και το μόνο που μπορούσα πλεον να σκεφτώ ήταν ότι δεν θέλω να πεθανω, Θέλω να σπουδάσω, Θέλω να ζήσωόλες αυτές οι απελπισμένες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου καθώς χτυπούσα αδιάκοπα το τζαμι του παραθύρου χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα
"Πρέπει να ανοίξεις "
λέω μέσα στα δάκρυα μου
"πρέπει να φύγω" Οι λέξεις βγήκαν σαν ψυθιρος καθώς κατέρρευσα στο πάτωμα με τα χέρια μου να τρεμουν και την ανάσα μου να βγαίνει ακανόνιστηΗρέμησε είπα στον εαυτό μου καθως προσπθοτσα να κανω τα τρεμάμενα μου χερια να χαλαρώσουν ,αν συνεχίσω έτσι θα καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά ,απλα πρέπει να ηρεμήσω πρεπει να εχω υπομονη. Ειμαι σιγουρη οτι όλα θα δείχνουν καλύτερα αύριο καθησύχασα τον εαυτό μου και ετσι πήρα μία βαθιά ανάσα και σηκώθηκα από το πάτωμα με κατεύθυνση το κρεβάτι μου.
Απλά πρέπει να το θάψω μέσα μου σκέφτηκα ,κανείς δεν πρέπει να καταλάβει.
Είμαι αρκετά έξυπνη για να ξέρω ότι ετσι και αλλάξει η συμπεριφορα μου τώρα σίγουρα η Κ ελισον θα το υποψιαστεί κάτι που σημαίνει ότι σίγουρα θα το μάθουν κι εκείνοι
Ολες αυτες οι σκέψεις δεν σταμάτησαν να τριγυρνάνε στο κεφάλι μου μέχρι που με πήρε ένας βαθύς και ανήσυχος ύπνος γεμάτος με ατελείωτους εφιάλτεςΞαφνικά ενας θόρυβος με έκανε να αναπηδησω από το φόβο μου και μέσα στην θολούρα του ύπνου μου κοιτούσα δεξιά αριστερά προσπαθώντας να καταλάβω τι είχα ακουσει
"Ποιος είναι εκεί "
Είπα νιώθοντας την καρδιά μου να σφυροκοπαει
" σε άκουσα "
Είπα αλλη μια φορα χωρίς να πάρω καμία απάντηση, κοίταξα γύρω στο δωμάτιο και πραγματι δεν είδα τίποτα, μάλλον η σκέψη μου θα ήταν είπα στον εαυτό μου, απλά πρεπει να ηρεμήσω ειμαι αναστατωμένη αυτό είναι όλοΤην επόμενη μέρα ξύπνησα Ακολουθώντας το ίδιο πρόγραμμα με το χθεσινό έπρεπε όλα να δείχνουν φυσιολογικά ετσι μίλησα με την κυρία Ελισον και της εξήγησα ότι το προηγούμενο βράδυ απλά Με είχε πιάσει μία μικρή αδιαθεσία και δεν αισθανόμουνα καλά . Η αληθεια ομως ηταν πως αυτο που πραγματικά έκανε την καρδιά μου να τρέμει σε κάθε της σκέψη ήταν η στιγμη που θα έφτανε να συναντηθώ με τον Τζέιμς
YOU ARE READING
Η απαγωγή
Fanfiction"ΒΟΗΘΕΙΑ ...άσε με κάτω παλιό..." Φωνάζω χτυπώντας μανιωδώς την πλάτη του ενώ εκείνος προχωράει σαν να μην συμβαίνει τίποτα " αν δεν σταματήσεις δεν το έχω σε τίποτα να σε σκοτώσω μικρή "μου λεει Κι εγώ κοκαλωνω στην θέση μου