Η απαγωγή

10.

Ο δρόμος για τη βιβλιοθήκη ήταν τελικά πιο περίπλοκος από ότι περίμενα κάθε στροφή με έβγαζε και σε κάποιο άλλο διάδρομο και κάθε πόρτα σε έναν άγνωστο για μένα χώρο.
Κάποια δωμάτιο ήταν μεγάλα και άλλα πιο μικρά όμως όλα ήταν τόσο ανατριχιαστικά άδεια και τόσο μελαγχολικά που είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου μέχρι που τελικά ανοιξα μία πόρτα και μπροστά μου εμφανίστηκε ένα τεράστιο δωμάτιο, πιο μεγάλο από κάθε άλλο που είχα δει μέχρι τώρα σε αυτό το σπίτι ,και ήταν όλο γεμάτο με βιβλία .
Σε κάθε πλευρά του δωματίου υπήρχαν τεράστιες σκάλες οι οποίες έφταναν μέχρι και το πιο ψηλό ράφι, ενώ στη μέση της αίθουσας μεγάλες πολυθρόνες δεσποζαν γύρω στο χώρο αλλά και ανάμεσα από κάποιες προσεγμένες στήλες με βιβλία μπορούσες να βρεις διάσπαρτες καρέκλες τόσο βαθιά χωμένες που δύσκολα τις έβλεπες. Όσο κοιτούσα  γύρω μου τόσο πιο πολύ μαγευομουν από την ομορφιά του ,ήταν σαν να μην υπήρχε ούτε τέλος ούτε αρχή κι εγώ ήθελα να τα εξερευνησω όλα .
Τα δάχτυλά μου χάιδευαν κάθε βιβλίο στο πέρασμά μου καθως ήθελα να νιώσω αυτή την υφή των άλλοτε παλιών και άλλοτε καινούργιων, κάποια από τα οποία τα είχα διαβάσει και αλλά που ήθελα σίγουρα να διαβάσω στο μελλον , όμως τα μάτια μου έπεσαν πάνω σε ένα συγκεκριμένο το οποίο ήταν πιο βαθιά στημένο σε σχέση με τα υπόλοιπα στην γραμμή του .
Ένιωσα ένα αίσθημα μελαγχολίας να απλώνεται μέσα μου καθώς το κοιτούσα, μου είχε μιλήσει γι αυτό το βιβλίο σκέφτηκα
Κάθε φορά προσπαθούσε να με πείσει να το διαβάσω όμως δεν ήθελα δεν μου άρεσαν τέτοιου είδους βιβλία σε αντίθεση με εκείνη που τα λάτρευε.
Χωρίς δεύτερη σκέψη άπλωσα το χέρι μου και εβγαλα το βιβλίο από την θέση που βρισκόταν , αφού κάθισα σε μια από τις διάσπαρτες πολυθρόνες που βρισκόντουσαν ανάμεσα από τις στήλες βιβλίων, άνοιξα αυτό που κρατούσα στα χέρια μου και άρχισα να το διαβάσω .
Κάθε λέξη του μου θύμιζε τον τρόπο που σκεφτόταν η Καμι, η πρωταγωνίστρια ηταν τόσο γλυκιά και αθώα που με έκανε να θυμηθώ ένα ρητό που συνήθιζε να λέει η μαμα μου
" μέσα σε κάτι άσχημο πάντα θα βρεις κάτι καλό "
Πάντα μου άρεσε αυτό το ρητο ,μπορεί να είναι και το αγαπημένο μου ίσως και το μόνο πράγμα που μου έχει μείνει μετά από τόσα χρόνια από εκείνη.
Ξαφνικά ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει πάνω στο μάγουλο μου και τότε μια ανάμνηση μετά την άλλη άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου , πόσο χαρούμενη ήμουν πριν λίγα χρόνια πόσο σπαστικά χαρούμενη και χαμογελαστή μπορεί να ήμουν και ξαφνικά απλά σε μια μέρα σταμάτησα, σε άλλους ανθρώπους γίνονται τόσο άσχημα πράγματα κι εγώ απλά με αυτό σαν να χαθηκα, και όταν άρχισα πάλι να βρίσκω τον εαυτό μου εξαφανίστηκε και εκείνη
"τι τραγικά αστείο " είπα γελώντας πικρά και σκούπισα το δάκρυ μου .

Ένας ξαφνικός θόρυβος με έβγαλε από τις σκέψεις μου , κοίταξα γύρω μου όμως δεν υπήρχε κάνεις
"Ναι" ρώτησα δειλά
Μετακινήθηκα λιγο από τη  πολυθρόνα που βρισκόμουν μόνο για να δω ένα φάκελο να έχει πέσει στα πόδια μου αφού έσκυψα για να τον πιάσω στα χέρια μου παρατήρησα το εξωτερικό του

Για την καμίλα ,
Ο Τεντυ μπεαρ σου.

Μάλλον δεν ειμαι η μόνη που ξέρω ότι αυτό είναι το αγαπημένο βιβλίο της καμι , σκέφτηκα πριν τον ανοίξω  .

Ίσως τελικά και να μην έπρεπε να το είχα κάνει γιατί το σίγουρο είναι ότι αυτά που διάβασα θα έμεναν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου.

Αγάπη μου γιατί με αποφεύγεις εγώ σε αγαπώ , με ακούς σε αγαπώ. Ότι έγινε χθες έγινε για εσένα ξέρω ότι το ήθελες , δεν θα το πεις έτσι γιατί θα θυμώσω και ξέρεις πως γίνομαι όταν θυμώνω. Συνάντησε με το βράδυ στο γνωστό μας σημείο η όχι άσε εγώ θα έρθω, μπορεί να νομίζεις ότι δεν με θέλεις αλλά είσαι μικρή δεν ξέρεις ακόμα τι θέλεις και τι δεν θέλεις . Εντάξει , ναι ωραία να με περιμένεις εγώ είμαι ακόμα ο ίδιος άνθρωπος .

Κάθε λέξη με έκανε να ανατριχιάσω και να αηδιασω ταυτόχρονα από τον τρόπο που έγραφε φαινόταν σίγουρα πως κάτι δεν πάει σίγουρα καλά με αυτόν,  ήξερα ότι κάτι είχε γίνει όμως γιατί όλοι κατηγορούν τον μπαμπά μου και την ομάδα του, γιατι έφυγε, γιατί δεν είπε κάτι  δεν καταλαβαίνω ,τίποτα δεν βγάζει νόημα .
Έκλεισα το βιβλίο απότομα και τοποθέτησα μέσα και το γράμμα,  ποιος να της το έστειλε ποιος μπορεί να είναι, ίσως κάποιος από το κολέγιο νομίζω κάτι μου είχε αναφέρει κάποτε. Οπως και να εχει πρεπει να μάθω ποιος το έκανε γιατί ίσως αυτή να είναι η μόνη μου ελπίδα να φύγω από εδώ.

___________________________________

Ναι έχω να ανεβάσω πολύ καιρό συγγνώμη
Για όσους έχετε μείνει ελπίζω να σας αρέσει

Φιλιααα 💋💋