ეშმაკის თოჯინა

თავი მეჩვიდმეტე

სამოთხე ეშმაკებმა დაიპყრეს, ჩანიოლი წრეში აღმოჩნდა და ვერც ვერაფერი გააკეთა. საცოდავი ბეიონს ეძახდა დასახმარებლად მაგრამ...

-არასწორად გათვალე- ჩავიღიმე

-მაპატიეთ მეუფევ.... -მის უკან ბექიონი იდგა, რომელსაც დედამიწაზე ჩამოვარდნილი ბედის ვარსკვლავისგან დამზადებული ხმალი ეჭირა

-ბოდიში ჩანიოლ, მაგრამ ბექიონი ჩემთანაა.....

სიცილი დავიწყე მის საცოდავ სახეზე

-ვიცოდი. ვიცოდი , რომ ეს მოხდებოდა- დაიყვირა ჩანიმ და ანგელოზთა ჯარი გამოჩნდა- იმ დღეს ვერ მოვახერხეთ თქვენი განადგურება, მაგრამ ეს დღეს მოხდება

ანგელოზები წინ გამოვიდნენ ,ხმელბი მოიმარჯვეს და ჩვენი მიმართულებით გამოიქცნენ

-მოემზადეთ! დღეს ჩვენ გავიმარჯვებთ- დავიყვირე და ბრძოლაც დავიწყეთ

წმინდა წყალი ეშმაკებს ანადგურებდა, მაგრამ ჯოჯოხეთის ცეცხლი ანგელოზებს წვავდა. ბრძოლა თანაბრად მიდიოდა.

-ბეიქონ ხმალი- დავიყვირე და მანაც ხმალი მესროლა .

-სენი სამერიუს, ბექაიუნ დე ვარნესო მაკაშუ მა დათე ჰუმვე დე ქორმონოიუს- წარმოვთქვი ჯადოქრობა და სინათლე გამოჩნდა, რომელიც ჩანის მიმართლებით მიდიოდა.

-ცუდად გათვალე მინა-გამიღიმა და ამ დროს ის გამოჩნდა...

-სატანსუ?- მას ხელში წმინდა ცხოველის სისხლში ამოსვრილი გრენდლის ხმალი ეჭირა

-რას აკეთებ?- დავიყვირე და ამ დროს ჩემივე ჯარის ნაწილი ჩემ წინააღმდეგ გამოვიდა

-რას ბედავთ?

-ბოდიში დაიკო, მაგრამ ყველაფერი ვერ გათვალე- მითხრა და ჩანის გვერდით დადგა

-შეიძლება ჩემი დამარცხება გნდომებოდა, მაგრმა მე შენზე მუდამ ორი ნაბიჯით წინ ვიქნები (ჩანი)

[flashback]

-გეგმა? როდის უნდა გაიზარდოს?- იკითხა ჩანიმ და მის წინ მდგომ სატანსუსს დააკვიდა