Yıl 2014

Yıl 2013(8)

-Min Hyuk-

Suho Parlaklara gerekeli açıklamayı yapıyordu.Herkes ne olacağını anlamaya çalışıyordu.

Suho:Büyük Birleşme gerçekleştiğinde hepiniz bilinçlerinizi kaybedeceksiniz ve yeryüzünde uyanacaksınız.Uyandığınızda korkmayın ve sizin gibi parlak olan birini bulun.Oradaki insanlar konu hakkında bilgilendirildiler.Mutlaka yardım edeceklerdir.Şimdi bizim için kendini feda edenleri karşılayalım!(Kalabalık birden coştu)Tarihimizin başlangıçlarını karşılayalım!Tarihimizin ilk kahramanlarını karşılayalım!

-Berika-

Son dakikalarımı yaşıyordum hayatımın.SON!Meydanın ortasına doğru ilerledik.Min Hyuk benimle aynı bakışları paylaşıyordu.Karasız.Korkmuş.Tükenmiş.Ve çaresiz.Yer altına indiğimiz günkü gibi duruyorduk.Yong Hwa ona benzer bir şarkıyla başlatmıştı töreni.Benim aklımdaysa tek bir sese yer vardı.”Nasıl hissediyorsun”. Fena değil.Az sonra öleceğim sen.”Pekala bu işe yaramadı.Başka deneyelim.Bana orada rahat yaşamak için ne önerirsin”.Şarkı yükselmeye başlamış ve muhteşem dörtlüde şarkıya dahil olmuştu.Bir düşüneyim.Senin gibilere orada “playboy” derler.Kızlardan uzak dur.Bide para kazanmaya bak.Ama kötü yolla değil.Git ve bir yerlerde iş bul.”Bu kadar mı?”Ne bilmek istiyorsun?Orada nasıl hayatta kalacağım?”Diğerleri gibi gözün dönmeden ve bencilleşmeden kalabilirsen zaten hayatta kalmış olursun.İyi yaşa Jong Hyun.İyi yaşa!Ses kesilmişti.Daha doğrusu cızırtı haline gelmişti.Son anda fark ettiğim şey beni dehşete düşürmüştü.Yerden metrelerce yüksekte yavaşça kendi etrafımızda dönüyorduk.Kanımız bir yanıp bir sönmüyor sadece parlıyordu.Hem de hiç olmadığı kadar göz alıcı bir şekilde.Işık gözlerimi kör etmeye başladığında son bir ses beynime hücum etti.”SENİ SEVİYORUM!”.Bende seni seviyorum Jong Hyun!Beni sakın unutma!Işık neredeyse her yeri kaplamıştı.Bir anda arkaya doğru büküldüm.Toprak tavana yakın bir yerlerde yarım daire şeklinde dönüyordum.Min Hyuk’ta aynı şekildeydi.Gördüğüm son görüntü Jong Hyun’un yukarıya doğru playboy gülüşü olmuştu...