Vuslat - Satranc-ı Urefa

14 - Cehennem

Cehennem; ateştir, gazaptır, öfkedir. Öfkenin yaktığı ateştir. Öfkenin ateşiyle gözüne perde inmesidir, ki o ateşle en sevdiklerini yakıp tutuşturur insan. Bilmez, o ateşin dönüp seni daha çok yakmasıdır. Çaresizce beklemektir. Beklemek cehennemdir. Sevdiklerini bir daha göremeyeceğini düşünmektir. Evladının acısıdır. Sana gelecek ölüm daha kolaydır. Kaybetmektir cehennem. Cehennem acı çektiğimiz yer değildir.  "Acı çektiğimizi kimsenin duymadığı yerdir." der Hallac-ı Mansur. İnancın, güvenin bittiği yerdir, andır.Ateşin tek çaresi ise onu söndürebilme kudreti olan “su"dur...