Vuslat - Satranc-ı Urefa

51 - Riya ⤵ 8 - Kin

İnsanların sevgisini kazanmak için her şeyi yaparken ki bunun adı riyadır, karşılığını göremezse insan, kine yeniden düşer. Yani ayağı kayar.

Kin, kendisine eziyet eden herkese karşı öfke duymaktır. Öfke ise kinin beslendiği kaynaktır. Yani, kin ve öfke hep kol kola gezer.

İnsanın içinin artık alev alması, doğru ve yanlış dinlemeden, önce kendini sonra etrafında yakabildiği ne varsa yakmaya başlamasıdır.

Sebep sonuç düşünmeksizin, suçlu suçsuz aramadan, aslında neye öfkeli olduğunu bilmeden, insanın kendi  zindanında şeytani ile beraber kilitli kalmasıdır.

Çıkışı olmayan bir döngüye sıkışıp kaldığımızı hissetmenin verdiği çaresizlikle, çözüm bulamamanın acısı arasında, benliğine ihanet ettiğine inanmaktır öfke.

Tüm bunların ardından kendi içimizde ışık sızmayan o yerde, o karanlıkta uyur gezer gibi dolaşmak, kendi yetersizliğimizin hırsını başkasından çıkarmak için yine kendi tırnaklarını kendi kalbine geçirmek ama bunun suçunu başkasına yüklemektir.