Mark, her zamanki gibi evde tek başına doğum gününü kutluyordu. Sessizliği, çalan zilin sesiyle bozuldu. Kapıyı açması ise her şeyin başlangıcıydı.
-Mark Lee & Lee Donghyuck-
Günlerden pazartesiydi. Donghyuck heyecanla yataktan kalkıp elini yüzünü yıkadı, üstünü değiştirdi. Ses çıkartmadan büyüğün odasının kapısını aralayıp baktı. Genç adam hala mışıl mışıl uyuyordu. Kapıyı kapayıp kıkırdadı ve mutfağa yöneldi.
Yarım saat uğraşıp hazırladığı kahvaltıdan sonra kollarını birleştirip gülümseyerek şaheserine baktı. Şimdi sırada Mark'ı uyandırmak vardı.
Büyüğün odasına ilerleyip kapının önünde durdu. Derin bir nefes alıp kapıyı açtı ve yatağın önünde diz çöktü.
"Mark, sabah oldu." Küçüğün sesini duymasıyla yavaşça gözlerini aralayan Mark karşısına duran çocuğa baktı ve yatakta oturur pozisyona geçti "Günaydın."
Donghyuck gülümseyip ayağa kalktı. "Yüzünü yıka ve mutfağa gel! " Büyük olan başı ile onaylarken küçük hızla odadan çıktı.
Mutfağa gidip heyecanla Mark'ı beklemeye başladı.
Bir süre sonra gözlerini ovuşturan genç adam mutfağa girdi ve karşısındaki manzara ile gülümsedi."Yine döktürmüşsün."
Mark, kızıl çocuğun kendisine her gün kahvaltı hazırlamasına alışmıştı ve bu ciddi manada hoşuna gidiyordu.
Donghyuck elini ensesine atıp tebessüm etti.
Mark başı ile onayladı ve tabağına bir krep alıp yemeye başladı."Gerçekten çok güzel yemek yapıyorsun."
"Teşekkürler! Ve, şey,"
Mark çatalını tabağa bırakıp merakla dudağını ısıran çocuğa baktı. "Bugün izin günün ya... Oturup film falan izlesek, olur mu?"
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
