Mark, her zamanki gibi evde tek başına doğum gününü kutluyordu. Sessizliği, çalan zilin sesiyle bozuldu. Kapıyı açması ise her şeyin başlangıcıydı.
-Mark Lee & Lee Donghyuck-
Mark, eve getirdiği evrakları kontrol etmeyi bitirip gözlerini ovuşturdu. İşleri son zamanlarda o kadar yoğun olmuştu ki, eve getirip devam etmek zorunda kalıyordu.
Başını kaldırıp duvardaki saate baktı. Gece 3'ü 5 geçiyordu. Evrakları bir dosyada toplayıp masaya sabah fark edebileceği bir biçimde koydu ve odasından çıktı.
Diğer çocuğun odasına sessizce girip içeriye göz attı. Kızıl saçlı çocuk yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Gülümseyip yatağa yaklaştı ve çocuğun alnına minik bir öpücük kondurup odadan ayrıldı.
Son zamanlarda kesik kesik şeyler görmeye başlamıştı ve her zaman yanında kendisinin yaşlarına yakın biri vardı.
Gördüğü şeyleri hep kızıl olana anlatıyordu ve Donghyuck o anlatırken hep bir yerlere dalıyor, yüzüne hüzünlü bir gülümseme takınıyordu.
Yatağının önünde dikildiğini fark edince derin bir iç çekti ve aklındaki düşünceleri kovup yayağına yatağına girdi, sonuçta işe geç kalmamak için erken uyanmalıydı.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
