... [Błądząc po rozległych peryferiach tego świata]

9 2 4
                                    

Błądząc po rozległych peryferiach tego świata
Trudno mi zapomnieć o pewnych pytaniach
Jakież to pytania nieustannie dręczą mą duszę?
- Dlaczego tak daleko od świata być muszę?
- Dlaczego jestem tutaj, choć mogłabym być
Dosłownie wszędzie, gdzie lepiej byłoby żyć?
A odpowiedzieć przecież można tak banalnie:
Jestem tam, gdzie moje zranione serce łaknie

Jestem gdzie jestem i decyzji swojej nie zmienię,
jestem kim jestem i mimo porażek się śmieję,
Jestem sobą, nadal tą samą osobą od wielu lat,
Postaram się nią być, choć będzie inny świat

I nie zmienię się pod żadnym względem
Nikomu nie ulegnę, choć czasem będzie to błędem
Będę trzymać się swoich racji jak Antygona
Nie zmienię się, nikt mnie do zmian nie przekona

Liryka nieprofesjonalnaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz