Telefonuma kararsız bir bakış attım
Numarasını kayıt etmişti
Fakat benim numaram onda yoktu
Gerçi benim hakkımda bu kadar şey bilen biri için numara çocuk oyuncağı gibi göründü gözüme
Ama o bu sefer zoraki birşey yapmaktansa benim adım atmamı istiyordu sanırım
Peki mesaj atsam ne olacaktı
Ne değişecekti
Ya da ne kadar ileri gidebilecekti
Asıl soru onu hayatıma almak istiyormuydum?
Zaten hayatın kendisi bir kumar değil miydi ?
Ne olacaksa olsun diye düşünüp telefonu elime aldım
Peki ne yazacaktım ?
Sanırım bir teşekkür edebilirimdim sonuçta kahvaltıya götürmüştü beni tamam biraz zoraki bir kahvaltı oldu ama sonuçta gitmiştim
"Kahvaltı için teşekkürler"
Yazdım ve gönderdim
Telefonu koltuğa bırakmamla bildirim sesi geldi bu ne hız
"Rica ederim güzel bir kahvaltıydı zaman ayırıp geldiğin için ben teşekkür ederim "
Yazıyordu...
Bu adam telefonu hazır ve nazır bir şekilde mi tutuyordu elinde
Pencereyi açmak için pencereye doğru ilerledim ciddi anlam da temiz havaya ihtiyacım vardı
Yeni hareket eden bir araba gözüme çarptı
Bu Yağız'ın arabası ben msj atana kadar beklemiş miydi ?
Msj atmasaydım yukarımı çıkardı ?
Ne tuhaf bir adam dıştan baksan duygusuzun teki gibi dursa da kahvaltı sırasında bana bakışlarında şefkat vardı
O an bir karar aldım
Bu adamla sonuna kadar gidecektim
Zaten bu yaşa kadar görebileceğim en kötü şeyleri görmüştüm daha kötü ne olabilirdi ki ?
Erkeklerden nefret ettiğim doğru ama koca bir hayat boyunca yapılan hataların cezasını bir kişiye yüklemekte haksızlık olur sanırım
Bakalım ilerleyen günlerde neler olacak merak içinde düşündüm
Saat 1 olmuştu
Hızla evi toparlarken bir yandan da kulaklık ile müzik dinliyordum
"Düşe kalka büyüyorum işte biraz yaram var geçecek bu gidişle"
Şarkı gözlerimin dolmasına neden oldu
Acaba geçermiydi bu yaralarım
Ben de isterdim normal bir insan olmayı gamsız kafaya takmayan ama o kadar anormal bir hayat geçirmiştim ki ciddi anlamda yaşamakta ilgili problemlerim vardı
Telefona msj geldi o an
Bildirimle düşüncelerimden sıyrıldım
Mesaj atan Yağızdı
"Akşam müsait misin "
Şaşkın şaşkın ekrana bakarken bu adamdan kurtuluş yok anlaşılan diye düşünmeden edemedim
Müsaittim fakat dışarı çıkma havamda değildim
"Yorgun'um evde dinleneceğim"
Yazdım..
"Peki evde bana da dinlenecek yer var mı ?"
Yanlış okuduğunu umarak bir daha okudum bu mesajın beni kızdırması gerekirken karnımda garip bir his uyandırdı
Birden aklıma onunla ilgili hiçbirşey bilmediğim geldi
Koca bir şirketin sahibi olduğu dışında hayatına dair pek birşey bilmiyordum
Hem beni yemezdi ya gelsin bakalım diye düşündüm
"Olabilir yer var sanırım "
Yazdım
"1 saate ordayım "
Bunu okurken aptal gibi sırıttığımı farkettim
Üstümü değiştirdim gri eşortman altı ve üstüne siyah yarım kollu tişörtümü geçirdim
Saçlarımı at kuyruğu yapıp
Yemek hazırlıklarına başladım
Çalıştığım için evde haftasonu dışında nadir yemek pişiyordu
Köri soslu tavuk pişmek üzere iken kapı çaldı o an midemde o hissettiğim değişik duygu belirdi
Ben heyecanlanmıştım sanırım
Kapıyı sakin görünmeye çalışarak açtım
Hafif bir gülümseme ile bana bakıyor ama o duygusuzluk maskesinden de ödün vermiyordu
İçeri girdi elinde pahalı olduğu belli bir şarap ve bir küçük saksı için de fesleğen olduğunu gördüm
Fesleğeni çok severdim bunu nerden bilmiş ki ?
Kokusu oldukça güzel saksıyı masaya bırakırken
"Çiçeklere karşıyım fakat saksıda oldukları sürece solmadıkları için bunu almaya karar verdim" dedi
Hiçbir canlıyı soldurmak istemiyordu
Bu da onun aslında içinde bir yerde çok hassas bir insan olduğunu gösteriyordu.
Yemeklerimizi yerken bir kadeh getirdiği şaraptan ikram ettim
Bana sen içmeyecek misin der gibi baktığında
"Alkolü sevmiyorum " diyebildim
O da "bana eşlik edersen sevinirim"dedi
Misafirdi sonuçta bir tane için kendimi zorlayabilirdim
Bir kadehte kendime doldurdum
Yemek yerken sessizliği bozan ben oldum
"Seninle ilgili pek birşey bilmiyorum kim olduğun hakkında konuşmak istiyorum "dedim
Kadehini masaya bırakırken ağzı aralanmaya başladı
Allahım sesi kadife gibi ne kadar da yakışıklı ama benimle niye bu kadar ilgileniyor ya da hayatıma neden bu kadar dahil olmak istiyor ?
"Annemi ve babamı küçük yaşta uçak kazasında kaybettim... amcamlarla yaşamaya başladım
Çocukluk dönemim biraz sorunlu geçti
Hatta bir kere intihara bile kalkıştım
Hiç kimse anne ve baba gibi gerçekten sevmiyor
Amcam her ne kadar beni sevsede aslında hiç sevilmediğini düşündüm"
Ağzım açık bakakaldım ne kadar da açık sözlü bir anda tüm hayatını dökmüştü önüme
Üzülmüştüm ama bir yandan da en azından ailesi bile isteye ona zarar vermemiş diye düşündüm
Sonuçta ölüm Allah'ın emri hayatta iken çocuğuna sahip çıkmayanlardan korusun rabbim diye düşündüm
Devam etti
"18 yaşına geldiğimde ailemin mal varlığı da bana geçmiş oldu
Şirketleri amcam yönetiyordu vekaletimle ama yaşım 18 e geldiğinde artık işlerin başına geçmem gerekti...
Bu ara da 2 hafta sonra 30 a giriyorum "dedi
"Üzüldüm zor bir hayat yaşamışsın" diyebildim
O benim hüznümü dağıtmak için gülümsemeye çalıştı.
"Şimdi sıra sende neden evden kaçma gereği duydun ?"
Şaşkınlıkla yüzüne baktım bu adam ya karşıdakilerin duygularını önemsemiyor ya da gerçekten çok açıksözlü
"Hayatımın hepsini sana anlatmam için önce benim sana gerçekten güvenmem lazım
İnsan bazen kendine bile itiraf edemiyor bazı şeyleri
Ama merakını gidermek için söyleyeyim insan mutlu olmadığı yerde kalmak istemez"dedim
Yemekleri yedik ve oturma odasına geçtik ikinci kadehimi yudumlarken kafam ısınmaya başlamıştı
Bünyem içkiye alışık olmadığı için çabuk şarhoş olmuştum
Yağız ise bana bakarken derin derin "niye bakıyorsun"dedim
İçkili olmam biraz daha düşünmeden hareket etmemi sağlıyordu
Yanıma geldi kadehi elimden alıp masaya bıraktı ve saçlarımı okşamaya başladı
Tepki vermem gerekiyordu bana bu kadar yaklaşması yanlıştı zaten ne doğruyduki 2 gündür hayatımda
O yumuşak elleri saçlarımda dolaşırken her nedense bu güne kadar hissetmediğim kadar huzurlu hissettim
Yalnız olmak hep huzurlu gelmişti oysaki bana
Demekki ben kendi yabaniliğimi huzur olarak adlandırmıştım
Gözlerim ağırlaşıyor şarap oldukça vücuduma işlemişti sanırım
Gene kan ter içinde gözlerimi açtım ve yağız ile göz göze geldim
Allahım olamaz ben gene aynı kabusu görmüştüm ve yağız yanımdaydı o gitmemişmiydi hala benim evimde idi
Acaba sayıkladım mı birşey duydu mu diye endişeli bir şekilde kalktım o ise bana bir bardak su getirmiş içmem için bekliyordu
Suyu içerken gözüm saate çarptı
Gece 3
"Artık gitmen lazım "dediğimde
"İyi görünmüyorsun bu gece buradayım " dedi
Kesin bir şekilde söylediği için ters birşey diyemedim
Zaten çok bitkindim ve aynı zaman da Yağız'ın dizlerinde uyumuş olmam ve kabus görerek uyanmış olmamda ayrı bir sıkıntı düşürmüştü içime
Kafamı tekrar dizlerine koydu ve saçlarımı okşadı
Huzurluydu gerçekten huzurluydu kucağı kokusu elleri...
Ben sanırım bu adamın çekimine karşı koyamıyordum
Tekrar kendimi uykuya bıraktım.
Yorumlarınız görüşleriniz benim için değerli..
