18

6.7K 87 4
                                    

Sabahın mahmurluğu ile gözlerimi kırpıştırarak yanımdaki iri cüsseli adama iyice sokuldum
Yağız benim ömrüm kalbimin ritmini değiştiren adamdı...

Nasıl olurda yabancı biri gelipte sizin en kan akan acıyan yaralarınızı sarıp sarmalardı ki ?

Yağız benim için canımdan öte olmaya başladı ki bu durumdan da şikayetçi olduğum söylenemez
Herkesten darbesini alan biri olarak onun su katılmamış sevgisi bana iyi geliyordu

Uyurken onu izledim ve dayanamayıp burnumu boynuna gömdüm o kadar güzel kokuyordu ki
Bu koku ile bir ömür yaşayabilirdim

Yağız yavaş yavaş gözleri açılmadan beni iyice kollarına hapis edince kıkırdamaktan kendimi alamadım
"Bakıyorum da meleğim bu sabah çok keyifli"
"Tabi ki keyifliyim sevdiğim adam yanımda ve bir ömür boyuda yanımda olacak
Benden mutlusu yok inan" derken göz kırptım erkeğime
Erkeğim? Evet yağız benim ilk ve son erkeğim...
"Duru hazırlanalım Amcamlara kahvaltıya gideceğimize söz verdim. Seni merak ediyorlar "
"Ama yağız neden önceden söylemedin ki eve uğramam lazım kıyafetlerimi değişmek için"
"Meleğim sen her halinle güzelsin.."
Bu adamın en ufak iltifatında böyle nefessiz kalmaya devam edeceksem fazla uzun yaşayamayacağım diye düşünmeden edemedim...
@@@@@

Yağız'ın amcasının evi oldukça lüks bir semte ve ev ev değil villa tarzı bir yerdi kocaman bir bahçesi
Ve zengin bir görünümü vardı evin .
Kapıda evin hizmetlisi olan orta yaşlarda bir kadın bizi karşıladı çok geçmeden kahvaltı masasında bizi bekleyen mithat bey ve eşi Yasemin hanım ayağa kalktı ve bizi selamladı
Mithat bey 40 lı yaşların sonlarına doğru kır saçlarıyla bile çok karizmatik bir adamdı
Eşi de minyon tipli ve oldukça bakımlı bir kadındı

Hal hatır sorduktan sonra merdivenlerden bir kız ve bir oğlan indi Yağız'ın kuzenleri ve ikisi de babalarından aldıkları güzellikleri ile göz kamaştırıyordu

Kızları biraz şımarık görünsede erkek kardeşi aksine çok sevecendi

Kızları 19 oğulları ise 21 yaşındaydı

Bu aileyi ilk defa görmeme rağmen içim ısınmıştı özellikle Mithat amcaya

"Özlem kızım bugün arkadaşlarınla dışarı çıkmasan benimle cemiyetteki arkadaşlarla kahve içmeye gelsen ?" Yasemin hanım kızına kibarca kendisiyle vakit geçirmesini teklif etmişti ama özlem
"Offf anne ya kızlarla alışverişe gideceğiz gelemem ben " dedi

Keşke benim de annem onunla zaman geçirmem için ısrar etmiş olsaydı diye düşünmeden edemedim
Bu düşüncelerimi yağız anlamış olacak ki masanın altından elimi tuttu ve hiç bırakmayacakmış gibi sıktı

"Amca eğer sizde müsaitseniz duruyu annesinden istemeye gidelim "
"Tabi evlat siz tarihi belirleyin duru kızımızı sevdim içim ısındı kızımıza büyük bir keyifle gider isteriz değil mi Yasemin "
"Olur tabi Mithat " dedi Yasemin hanım

Yağız amcasından bahsederken sevgi göstermediğini söylemişti neden acaba böyle hissetmiştiki??

Kahvaltının sonlarına doğru Buğra yağıza "kuzen duruyu getir hatta dışarda da buluşalım aile bağlarımız kopmasın iyice " dedi
Yağız gülümseyerek "en kısa zamanda dışarı da çıkarız hep beraber" dedi

Kahvaltının bitiminde yağız ile dışarı çıkarken Mithat bey "durucum bende senin amcan sayılırım bir sorunun olursa bizi aramaktan çekinme" dedi
"Teşekkür ederim efendim" diyip vedalaştık...

Yağız ile eve dönerken "duru"
"Efendim"
"Yarın seni istemeye gelelim mi?"
"Olmaz yağız bi kaç gün önceden anneme haber vermeliyim "
"Tamam o zaman yarın değil öbür gün ?"
Öyle çocuksu bir ifade ile sormuştu ki kıyamadım
"Tamam " dedim ve ekledim "ama anneme gitmeliyim ki hazırlıklara yardım edebileyim"
"Yani bu gece seninle olamayacak mıyım?"
"Yağız zaten herşey apar topar oldu anneme yardım edeyim ki hazırlıklar yetişsin"
Yüzünden anladığım kadarıyla durumdan pek memnun değildi
"Tamam ne yapalım sıkıcaz dişimizi" dedi
Ve dudaklarıma eğilip beni kendine hapsetti kokusu dokunuşu ben bu adam olmadan yaşayamazdım
"Yağız " nefes nefese adını söyledim
"Efendim meleğim"
"Bu mutluluk kısa sürmez değil mi ?"
"Saçmalama meleğim nerden aklına geliyor böyle şeyler"
"Ne bileyim benim hayatımda hiç birşey bu kadar iyi ve yolunda gitmedi"
"Bundan sonra ben varım meleğim alış artık mutluluğa"

@@@@@

Annem ne kadar yakın davranırsa davransın bir türlü kendimi ona yakın hissedemiyordum
Ama içimde bir yer de o küçük sevilmeyi isteyen masum kız içten içe sarılıp öpmek istiyordu annemi
Anne !!!

Anne fedakar taraf olandı değil mi ?
Peki ben neden annemle gerçekten bir anne kız gibi olamamıştım ?
Bu gidişle de olacak gibi de görünmüyordu...

Ve 2 yorucu günün ardından hazırdım
Aynadan kendime bakarken o kadar çok acıdan sonra mutlu olabildiğime seviniyordum içten içe krem rengi bir diz hizası elbise inci küpeler ve dağınık ensemde toplattığım topuz ile görüntümden memnundum

"Duru kapı çalıyor kızım" heyecanlanmaya başlamıştım
Sevdiğim adam beni istemeye gelmişti...
"Bakıyorum hemen" diyerek kapıya yöneldim
Kapıda koca bir buket çiçek ile Yağız'ı buldum gözlerim
Takım elbise içinde ne kadar da yakışıklı olmuştu adamım
Annem ellerini silerek yanıma geldi koca gülümsemesi ile ...
Yağız Yasemin hanım ve amcası Mithat beye yol vererek bana göz kırptı
Ahhh bu adam beni öldürecek...

Ellerini öpüp anneme yönelmelerini izledim
Ama annemin tüm neşesi gitmiş hatta endişe korku kaygı her tür duyguyu barındıran bakışları ile Mithat amcaya bakıyordu

Anlamlandıramadığım şekilde bir sessizlik oldu ama annem kendini toplayarak tokalaşıp onları salona aldı

Yağız yalnız kalmamızdan istifade ederek dudaklarıma yapıştı
"Duru 2 gün ölüm gibi geçti"nefes nefese sarfettiği sözler içime işlemişti

"Ben de seni çok özledim hayatım"
"Duru bu akşam geleceksin değil mi içim sızlıyor sensiz kokunu çekemeden uykuya dalmak"
"Sevgilim... ımm bir düşünmem lazım"
Duyduklarından sonra elinden şekeri alınmış çocuk gibi düştü dudakları
"Tamam tamam şaka yaptım" diyerek yanağını okşadım
"Sensiz ben sanki çok mu huzurlu uyudum senin adın huzur be adam"

Konuşmadan tekrar dudaklarıma yapıştı
"Yağız farkettin mi annem amcanı görünce yüz ifadesi değişti acaba tanışıyorlar mı ?"
"Bilmem farketmedim ama amcam da yakışıklı adam bekli hoşlanmıştır annen"dedi dalga geçerek
Koluna vurdum
"Çok fenasın yağız hadi içeri geçelim"

Salona geçtiğimizde Mithat amcanın gözleri dalgın bir şekilde halıyı incelerken buldum

Anne ise çıt çıkarmıyor durgundu
Yasemin hanım ise bize gülerek baktı
"Sonun da geldiniz çifte kumrular" dedi
Bu kadın gerçekten iyi birine benziyordu çok samimi sevecen...

Ama ters giden birşeylerin olduğu aşikardı
Mutfağa yönelirken yemekleri almak için annem sormadan edemedim
"Anne sen Mithat Amcayı tanıyor muydun? Onu görünce yüzünün ifadesi değişti"

Bir an gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı ve gözlerini açıp

"İsteme işini unut! Seni vermiyorum "
Dedi ben ise şaşkınlıktan donmuş bir şekilde anneme bakıyordum...
Beni mi vermeyecekmiş ???

Kalbin RitmiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin