truth or dare//dojae

•Final•

Doyoung Jaehyun'un şaşkınlık dolu bakışlarına,
"Jaehyun. Beni seviyor musun?" diyerek cevap verdi.
Jaehyun hızlıca Doyoung'ın dudaklarına yapıştı. Doyoung şaşırsa da karşılık verdi.
Biraz zaman geçtikten sonra ayrıldılar.
"Sanırım cevabını verdim sorunun?"
"Evet. İçeriye girebilir miyiz? Biraz... Üşüdüm de."
"Ah, doğru. Kusura bakma."
Doyoung içeriye girdi. Jaehyun da gülerek kapıyı kapattıktan sonra ne içeceğini sordu ve daha sonra mutfağa gitti.
"Geldim. İşte meyve suyun."
"Teşekkürler."
Doyoung meyve suyundan bir yudum aldıktan, Jaehyun da meyve suyundan bir yudum aldıktan sonra Jaehyun konuşmaya başladı.
"Nereden öğrendin?"
"Ten bana Taeyongla olan mesajlarını okuttu. Taeyong ona 'Jaehyun Doyoung'a liseden beri aşık.' demiş. O da bana bunu okuttu. Ve adresi verip seninle konuşmam gerektiğini söyledi."
"Tamam... Her şeyi açıklamanın vakti geldi o zaman. Dikkatlice dinle lütfen, tamam mı?"
Doyoung başını evet anlamında sallayarak Jaehyun'u dinlemeye başladı.
"Öncelikle seni ilk kez kulüpte görmedim. Bir gün şiir yarışması vardı. Ve sen o şiir yarışmasında birinci olmuştun. İşte o zaman seni ilk gördüğüm andı. Kulübe sırf sen oradasın diye katıldım. Sırf seninle daha fazla konuşabilmek için, seni daha fazla görebilmek için. İlk görüşte aşka inanmayan ben, seni görünce inandım Doyoung. Sen beni değiştirdin. Kitapları hiç sevmezdim. Hatta kitap okumaktan nefret ederdim. Ama senin için kitap okumaya başladım ve çok sevdim. Sen beni ben yaptın. Şimdi sen de benim olur musun? Benimle çıkar mısın Doyoung?"
Doyoung şaşkınlıkla Jaehyun'a bakakaldı. Hiçbir şey diyemedi ancak kafasını "evet" anlamında sallayabildi. Jaehyun da mutlulukla ona sarıldı.
"Şimdi sil o gözyaşlarını ve mutlu ol Doyoung. Çünkü artık benim gibi bir sevgilin var."
"Yah, Jaehyun-ah! Sen mutlu ol benim gibi sevgilin olduğu için!"
"Şuan zaten dünyanın en mutlu insanı benim. "
Bu sefer de Doyoung Jaehyun'un dudaklarına yapıştı. Ancak bunu bölen Doyoung'ın çalan telefonu olmuştu.
"Açmalısın Doyoung."
"Bırak, boşver."
Telefon durmayınca Jaehyundan ayrılıp telefona bakmak zorunda kaldı. Arayan Taeil'di.
"Efendim Taeil?"
"Alo, Doyoung. Winwin."
"Ne? Winwin'e ne oldu?"
"Winwin kaza geçirdi. Yuta bayıldı. Gelmen gerek."
"Biz... Geleceğiz."
"Tamam gelin. Bir dakika siz?!"
"Jaehyun ve ben."
"Bekliyoruz. Gelince her şeyi tek tek anlatmak zorundasın."
"Hı hı."
Doyoung telefonu kapattıktan sonra Jaehyun'a durumu açıklayıp hemen hastaneye gitmek için hazırlandılar.
"Winwin iyi olacak Doyoung. Endişelenme."

---- 2 yıl sonra ----
Jaehyun sabah yine Doyoung'ın kusma sesiyle uyandı. Son bir haftadır Doyoung sürekli kusuyor, Jaehyun ona doktora git dese de gitmiyordu. Kadın olsa hamile mi derdi ancak erkekler hamile kalamazdı ki?
Jaehyun aklındaki bütün düşünceleri bir kenara bırakarak kocasının yanına gitti. Doyoung onu görünce kocaman gülümsedi ancak Jaehyun onu kucağına aldı ve anahtarları da alıp arabaya bindirdi.
"Jaehyun-ah! Hayatım, bırak beni! Hastaneye falan gitmek istemiyorum ama ben ~"
"Hayır, Doyoung-ie. Bugün aegyona kanmayacağım. Hastaneye gidiyoruz."
Hastaneye geldiklerinde acil bölüme girdiler ve sıralarını beklerken Doyoung birkaç kez daha kustu. Sıra onlara geldiğinde doktor tahlil yaptırdı.
"Jaehyun ve Doyoung Jung. Tebrikler. Bir çocuğunuz olacak."
"Ne? Nasıl?"
"Bakın, yaklaşık 1 yıldır bazı erkeklerde yumurta hormonunun da salgılandığını fark ettik. Ve Doyoung Bey de bu nadir kişilerden birisi. Lütfen ona dikkat edin. Bu dönem zorlu geçebilir. 2 tane ilaç yazdım. Serumunuz bittikten sonra çıkabilirsiniz."
Doktor çıktıktan sonra DoJae ikilisi birbirlerine şaşkınlıkla bakakaldı. Ne yani, şimdi onların çocukları mı olacaktı? Ve şaşkınlığını çabucak atlatan Jaehyun yine Doyoung'ı öpmeye başladı.

----- ∞ -----
Yazar Notu :
Merhabaaa!
Ben yine coming.
Evet evet İngilizcem mükemmel.
Bu ne saçma bir son diyenler olabilir ,ki ben de öyle düşünüyorum, ne bileyim ya. Yazamamaya başlamıştım ve en sonunda bitireyim dedim.
Bu zamana kadar yanımda olup hikayemi okuyanlara teşekkürler ♥
Kendinize iyi bakın,
DoJae ile kalın, NCT ile kalın,
Hoşça kalın!
             -Bayan Panda