Abimlerle Özgürluk Mü?

bölüm 2

Beennn geeelldddiiimm.nasilsiniz?
Arkadaşlar ben size uzun bolum yazmak için gece uyumayayim ama siz 1 oy ve 1 yorumu çok görüyosunuz😢.Benim de kitaba yeni bolum yazmak için heyecanimi olduruyorsunuz.😔😔.ama ne olursa olsun ben sizi cook seviyorum❤
Neyseee hadi bolumeee❤❤
♡♡♡♡♡♡
Belimden  tutanin kim olduğuna bakmak için yuzumu çevirdiğimde benim yaşlarimda sarişin bir erkekdi.Beni geri çekti.
"Ne yaptiğini saniyorsun be sen?Neden beni kurtardin?Neden ha nedenn??"diyerem onun goğusune hafif yumuruk vuruyordum.O ise beni durdurmaya calişiyordu.
"Kurtarmasaydim da ölsemiydin?"
(Çok anormal cümle oldu laaağn😂😂)

"Evet!!"

Sonra bana sarıldı.Ama ben onu itmedim çunki buna ihtiyacim vardi gercekten.Biraz boyle durduk.Sessizliyi o bozdu.
"Neden intihar ediyordun?"

"Abim tokat attı"

Ilk once şaşirdi.O anın şaşkinliğini atamayip sordu.

"Sence sadece bunun için intihar ediceğine inanicak kadar salak miyim?"

"Tamam anlatıcağım ama aramızda olucağına söz ver"
"Söz"deyip gülümsedi.

"Geçen yıl taciz edileceklerken ben izin vermedim.Onlar da beni ölduresiye dövdüler.O gün abim bana söz verdi.Dedi ki 'birdaha seni kimsenin dövmesine izin vermiyicem. Ve bende ne zaman vurursam sevgim azalmişdir demekdir' demişdi.Şimdi de bana tokat atti."gözyaşlarim artik hıçkırıklara dönüşmüşdü.Sonra yine sarildik ben onum göğusunde ağliyordum o da teselli edercesine belime hafif vuruyordu.Ben böyle ağlarken birden lastik sesi geldi.Ve birden kimse beni çekti ve sarildi.Kokusundan abim olduğunu tanidim.Onu itip konuşdum
"Neden ağliyorsun sevinsene.Kurtuliyordun benden"göz yaşlarim çoktan intihar etmişdiler bile.

"Bak Melis ben seni canimdan da çok seviyorum.Herşeyi sana anlaticam dinle beni hadi bir yere gidelim lütfen.Seni kaybetmek istemiyorum.Benim senden başka kimsem yok"sona doğru sesi kısılmışdı.Pişman gözlerle bana bakiyordu.Başimi salladim.

"Sen arabada bekle ben gelicem"

Başini salladi ve gitti.Bende az önceki çoçuğun yanina gittim.

"Çok teşekkür ederim gerçekten.Beni dinlediğin için" deyip sıcacık gülümsedim.

"Önemli değil.Ne zaman ihtiyacin olursa"deyip gülümsedi.

Sonra birbirimizim numarasini aldik.Bu arada ismi Bulutmuş.Güzel isim neyse arabaya bindim bişey demeden yola koyulduk.

~~~~~~~~~~

"Bak Melis artık çoçuk değilsin beni anlarsın.Ben bir mafyayım.Düşmanlarim peşimizdeler.Odama da kamera yerleşdirmişler şerefsiz piçler.Sana tokat atmamin sebebi seni benim gözumde değersizmişsin gibi göstermem lazimdi yoksa sana zarar vere bilirdiler."dedi ve gözunden bir damla yaş düşdü.ama  ben ona sarilamadim.çunki şu an izleniyor ola biliriz.

Gülümseyip "tamam hade eve gidek" dedim.gercekten normal degilim.

Gülümseyib "tamam prensesim hadi gidelim"

~~~~~~~~~~~~

Eve vardiikk.oh bee.Şimdi abimle arabadan indik.Eve girmek için anahtari anahtarliğa  salicakken kapinin açik olduğunu görduk.İçeri girince gördüğum şeyle şok içinde ağlamağa başladim.

Eveeetttt arkadaşlar bolum sonuuu.Hatalarim varsa  kusura bakmayin lütfen.oy vermeyide unutmayiinn.Arkadaşlar kitaba kapak yapa bilicek arkadaşlarimiz bana yaza bilirmi?

Sizi sevirem❤❤❤❤❤
              -----BÖLÜM SONU-----