4.BÖLÜM

42 3 0
                                    

Sabah gözlerimi açtığımda bana bakan Beste ve Alya'yı görünce küçük bir çığlık atarak yatakta doğruldum.

"Ya siz salak mısınız? Korktum." dedim.Kızlara sinirli bakışlarımı yollayarak.

Beste"Dün ne oldu rapor et bakalım."diyince aklıma dün olanlar geldi.Kızlarla ilkokuldan beri aynı okulda olduğumuz için onlarda o çocuğun beni sevdiğini biliyorlardı.Acaba o çocuğun Aras olduğunu öğrenince ne tepki verecekler diye aklımdan geçirdim.

"Yaa bir elimi,yüzümü yıkayayım,kahvaltımızı edelim anlatırım." dedikten sonra yataktan kalkıp banyoya gidip rutin işlerimi hallettim. Kahvaltı yapmak için mutfağa gittiğimde kahvaltının hazır olduğunu gördüm.Kızlar yerlerine oturmuş benim gelmemi bekliyorlardı.Bende yerime oturdum ve kahvaltımı etmeye başladım.Hızlıca kahvaltımızı edip topladıktan sonra salona geçtik.Kızlar merak içerisinde gözlerini bana dikip dün olanları anlatmamı bekliyorlardı.

Onları daha fazla merakta bırakmamak için olanları anlatmaya başladım.

"Dün Aras'ın yanına gittiğimde ilerideki cafeye gidip konuşalım dedi.
..."
"En sonda o çocuğun kendisi olduğunu söyleyip benim bir şey dememe fırsat vermeden cafeden çıkıp gitti."diyerek olanları anlattım.Kızlar o çocuğun Aras olmasına epey şaşırmışlardı.

" Kızlar,sizce ne yapmalıyım?Aras'a bir şans vermeli miyim yoksa aramızda bir şey olamayacağını mı söylemeliyim?Fikir verin."dedim çaresizce.

Alya"Derin eğer ona karşı bir şeyler hissediyorsan bir şans ver ona.Ama bir şeyler hissetmiyorsan ona söylediğinde anlayışla karşılayacaktır.Sen yeter ki mutlu olacağını seç,ben hep senin arkandayım."

"Alya'ya katılıyorum Derin.Ne karar verirsen ver biz senin arkandayız." diye onayladı Beste Alya'yı. Böyle kız kardeşlerim olduğu çok şanslıydım.Böyle arkadaşlarım olduğu için Allah'a şükretmeliydim. Gözlerim dolarken hemen kızlara sarıldım.Dolu gözlerimle sarıldım kız kardeşlerime,şefkatli kollarıyla sardılar bedenimi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bugün pazardı.Annemgil gece geri döneceklerdi.Akşam olunca kızlar evlerine gitmişlerdi.Saate baktığımda 9 buçuğa geldiğini gördüm.Yemeğimi az önce yemiştim. Evde boğulduğumu hissedince hırkamı alıp dışarıya çıktım.Biraz yürümek istiyordum.İleride bir park vardı oraya gidecektim.Yavaş adımlarla yürüyerek parka geldim.Bir banka oturarak etrafa bakındım.Etrafta fazla insan yoktu.Esen rüzgar saçlarımın arasından geçerek diğer rüzgarla karışıyordu.Ne yaz ne de kış mevsimini severdim ben. En çok ilkbahar ve sonbaharı severdim.Aralık ayına gireceğimiz için havalar iyice soğumaya başlamıştı.Esen rüzgar bedenimi soğuktan titretecek cinstendi.İnce bir hırka alıp çıktığım için bir kez daha pişman oldum.Tam o anda omuzlarımda bir ağırlık hissettiğimde arkama döndüm.Aras ceketini omuzlarıma bıraktığında ettiğim tebessüme karşı o da tebessümle karşılık verdi.Ardından yanıma oturdu.

"Teşekkür ederim." dedim ceket için.

"Asıl ben teşekkür ederim,anlattıklarımdan sonra bir de böyle yanına oturunca kızacaksın sanmıştım."dediğinde bir şey diyemedim.

" Bana karşı dürüst olman hoşuma gitti Aras."dedim gülerek.

O da güldü.Sonra ciddileşti.
"Eğer seni sevdiğimden dolayı rahatsız olursan söylemen yeter bir şekilde unuturum seni." dedi yüzündeki buruk tebessümle.

"Bak Aras sana ne diyebileceğimi inan bilmiyorum.Belki sana şuan kesin bir şey diyemeyebilirim.Aklım o kadar karışık ki.Ani bir karar verip seni kırmak istemiyorum." uzaklara dalarak söylemiştim aklımdakileri.

GEÇMİŞ'İN SOĞUK GÖLGESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin