kim taehyung the best decision I've taken in my life.

Never Again !

-01.03.19

*Kim Taehyung*

Biraz düşünceli görünüyordu.Kendiyle çelişiyor gibiydi.İmzaladığı kağıtları elime doğru uzattı.Gözlerime bakmadı.

"Yukarıda, sağdaki oda.Çık ve beni bekle.Peçetelerin yanında öyle değil mi ?"

Kafasını onaylar şekilde salladı.Ve merdivenlere ulaşıp yukarı çıkmaya başladı.

___

"Efendim.Ahğ ! Lütfen.."

Elimle penisini kavrayıp okşamaya başladığım an dolu olduğu için elime gelecekti.Fakat onu penis yüzüğü durduruyordu.

"Küçük Jeon ne istiyor Jungkook ?"

Cevap vermedi.

"Yüzüme bak !"

Biraz nefreti andıran belli belirsiz bir ifadeyle baktı gözlerime.

"Bay Kim.Lütfen.D-dayanamıyorum."

"Benim için bir şey yapmalısın ki bende sana yardım edeyim."

"Tamam.N-nedir ?"

"Yüzüğü çıkaracağım fakat ben gelmeden boşalmak yok.Beklemek zorundasın."

"Ama-"

"Kabul ettin.Başka bir şansın yok zaten."

Yüzüğü çıkardım ve kendini sıkışını izledim.Her şey yeni başlıyordu fakat ondan terler boşalıyordu...

"A-ah-AĞH."

"Kes sesini !"

"Ge- Ağh"

Boşalmıştı..

İçindeki hareketlerimi olabilirmiş gibi daha çok hızlandırdım.

"A-ağ acı-aa"

Elimle ağızını kapattım.Zorlukla nefes alış verişlerinin yanında boğukça inlemeleri de yer aldı..

Bende içine boşaldım.

"Yeterli.Her yeri temizle.Ben duşa giriyorum."

*Jeon Jungkook*

Ne yapacağımı bilmiyordum.Canım çok yanmıştı.Yanağımdan hâlâ henüz kurumamış olan göz yaşım akıyordu.Hala da acıyı hissedebiliyordum.Bu benim için bir ilkti.Ve ilkimin bu denli sert olması...beni epey zorlamıştı.Karşımdaki kişinin erkek olması bile gerilmeme sebep olmuşken kendimi sıkmadan yapamadım.Lanet sızlıyor...

Ayağa kalktım ve kalkmamla geri oturmam bir oldu.Tahmin ettiğim gibi değildi.Daha fazlasıydı.Öyle ki yataktaki ufak kan lekeleri de bunu kanıtlayabilecek nitelikteydi.Zorladım...acıyordu.Yürümeye başladım.Dayanılmaz mükemmellikte bir acı bana eşlik ediyordu.Fakat umursamadım ve o hâlimle etrafı toplamaya çalıştım.Kirli olan çarşafları bir kenara koydum.Ve yatağa oturdum.Bir süre durmuş olan ağrımın tetiğine basmış olmalıyım..tekrar başladı.Duştan çıkıp yanıma geldi.

"Duş alabilirsin.Bugün benim odamda al.Yarından itibâren kendin için olan lavoboyu kullanırsın."

Yarın mı ? Yine mi ? Bay Kim..en azından insan olduğumu düşünerek acısanız ne olur ki ?

Ona karşı bir şey hissetmeden böyle bir şeylere kalkışmamız zaten oldukça anormal.Bu da olur..neden olmasın ?

"Duş alabilir miyim ? Bilmiyorum.Biraz dinlenmek istiyorum.İzninizle."

"İyi dinlen.Ondan önce bana yemek hazırlasan iyi olur çok acıktım."

Bilerek yapıyordu.Canımın acıması hoşuna gidiyordu..