kim taehyung the best decision I've taken in my life.

I will fuck you till morning.

02.03.19-

*Kim Taehyung*

Kucağımdaki bedeni küvete koydum ve suyu ayarladım.

"Güzel bir duş al.Yorgunsundur."

"Bay Kim.Beni neden düşünüyorsunuz ki ?"

Şaşkınca baktım.

"Sıradan bir çalışanınız olduğumu ve bana olan acımanızı apaçık belli ederken ne diye ters köşe yapıyorsunuz ?"

"Seni düşünmüyorum.Merakımdan sordum."

Gözleri dolmuştu.

"Cidden...Çıkar mısınız ?"

Dışarı çıkıp kapıyı kapattım ve odama gidip kendimi yatağa attım.

*Jeon Jungkook*

Islak bedenime sardığım havlu parçasıyla banyodan çıktım.Halâ kendi kıyafetlerimi daha doğrusu kendime ait olan eşyaları buraya taşıma konusunda bir adım atmamıştım.Güneş çoktan batmıştı ve oda karanlıktı.Oldukça büyük olan kıyafet mağazası niteliğindeki dolaba doğru ilerledim.Belimde bir havlu vardı, yarı çıplaktım.Bu biraz üşümeme neden oluyordu.Elimi açık olan dolabın üst rafına doğru uzatırken boynumda bir parmak hissettim.Gittikçe aşağıya iniyordu.Sırtımdan düz bir çizgi çizerek ilerleyen parmakla tüylerim diken diken olmuştu en sonunda havluyu bulmuştu parmakları.Biraz çekiştirerek havlunun yer ile buluşmasını sağladı.

Kim Taehyung amacın ne ? Tanrı aşkına..

Kollarını belime dolayarak çıplak bedenime bastırdı kendini.

"Kıyafetlerini hazırladım.Yatağın üstünde.."

Kulağıma fısıldayıp kafasını boynuma gömdü.Ufak öpücükler bıraktı.

"Benim gibi kokuyorsun.."

"Sizin duş jelinizi kullanıyorum."

Geri çekildi ve ışığı açtı.

"Giyin ve yemeğe gel."

"Tamam."

Yüzüne bakmamıştım.

____

"Yarın şirkete gelme.Eşyalarını toplamaya git.Her şeyini getir."

"Yarın mı ?"

Dumanları halâ üstünde tüten bifteğinden ufak bir parça kesip gözlerime dikti kendininkileri.

"Sorun mu ?"

"Değil."

"Baksana bana."

Kafamı kaldırıp gözlerine baktım.Bakıştık biraz.Gözlerim dolmaya başladı aniden.Lanet şey en olmayacak yerde..

"Jeon...Sorun ne ? Anlat bana.Rica etmiyorum, emrediyorum."

"Bir sorun yok.Sadece..Geçmişten kalan bazı şeyler."

"Geçmişinde seni bu kadar etkileyecek ne oldu ?"

Yüzüne bakmadım ve kafamı eğdim.Önümde sadece oynamakta olduğum yemek parçalarıyla oynamayı bırakıp ellerimi dizlerime indirdim.

"Onları trafik kazasında kaybettim."

Gözümden bir damla yaş aktı.Geçmiş işte..her defasında göz yaşlarımı çalıyor benden.

"Ah..anlıyorum."

"Odama çıkabilir miyim ?"

"Daha yemeğini yemedin."