4.Bölüm

12.8K 1K 117
                                    

4. BÖLÜM

İslem istemeyerek de olsa işe gitmek zorundaydı. Üzerine beyaz tişört ve küf rengi bir kot, altına kot mini bir şort; altına da topuklarında zımba detayları olan bir ayakkabı giydikten sonra nefes nefese kendini apartmandan dışarıya attı. Binanın birinci katında oturmasının en büyük sebebi asansöre binmek zorunda olmamasıydı. Yılların arkasına gizlediği korkuları, son yıllarda önüne çokça çıktığından kendini güvende hissetmek istiyor ve temkinli davranıyordu. Taksi Nişantaşı'nın göbeğinde lüks binanın önünde durduğunda İslem arabadan inmeden önce Ateş'e dönerek "Uzun süredir resim çekmedik, taksinin camından çektiğimiz resimler ilgi görüyor. Bir resim çekelim ve paylaşım yapayım, yoğunluktan bu ara sayfam ile ilgilenemiyorum." dedi.

"Tamam abla hemen çekiyorum." diyerek İslem'den telefonu aldı ve arabadan çıktı. İslem aynı anda camı açarak ayakkabılarını gösterecek şekilde ayaklarını camdan dışarı çıkarttı. Ateş çektiği birkaç pozun ardından telefonu geri verdiğinde İslem teşekkür ederek arabadan indi. Ayaklarını pencereye dayayarak resim çekilenin İslem olduğunu fark eden Asaf onun böyle cüretkâr oluşuna her geçen dakika biraz daha şaşırıyordu. Böyle aşırılıkları olmadığına adı gibi emindi ve zaman bir insanı nasıl değiştirir örneğini karşısındaki tabloda görüyordu. İslem kendisini Asaf'ın gördüğünden bihaber binaya doğru ilerlerken asansöre binip binmemek konusunda tereddüde düşüyordu. Asaf ile bekleyen kadını fark edince biraz olsun rahatlayarak yaklaştı ve onlar gibi kabinin gelmesini beklemeye başladı. Sonunda asansör geldi ve içeri geçtiler, üç ve on numaralı tuşların yandığını fark eden İslem kızın üçüncü katta inmesini istemiyordu. Tekrar asansör durursa o melun suratlı ile aynı alanda kalmak istemiyordu. Korkuları ona zaten yetiyordu, üzerine Asaf kâbusunu eklemek istemiyordu. Onu görmezden gelerek biraz önce çekilen resimleri hesabına yüklemek için eleme yaparken asansör durdu ve kız indi. Boyunun uzunluğu sayesinde ekranı rahatça görebilen Asaf resimleri sosyal medyaya yüklediğini görünce hayretle "Bir taksinin camından ayaklarını sarkıtıyorsun bir de utanmadan sosyal medyaya yüklüyorsun!" dedi.

"Bu benim işimin bir parçası, birincisi markanın ayak mankenlerinden biriyim ikincisi benden resim bekleyen takipçilerim var ve son olarak bu seni ilgilendirmez!" diyerek paylaşımını yapan İslem telefonunu kısa şortunun cebine koyarak sabırsızca asansörün durmasını bekledi.

***

İslem odasında yapılan hummalı çalışmalara aldırış etmeden şirketin teras katına çıkarak masalardan birine bilgisayarını koydu. Çektiği resimler ile kumaşları eşleştirerek bilgisayarında bir dosya açtı. Bir elbise için hazırladığı tasarımı gece saatlerce çalışarak tamamladıktan sonra Asaf ile uğraşmamak adına Bayan İsabel'in yaptığını söyleyecekti.

"Merhaba İslem Hanım, ben Bilgi size kahve getirdim! Asaf Bey toplantıya çağırdı, ortalama on beş dakika sonra başlayacak, bir kahve iyi gelir diye düşündüm."

"Çok teşekkür ederim, bu arada memnun oldum!"

"Çalışmalara başladınız mı? Dünkü ayakkabı muhteşemdi bu arada, tasarımcı olarak benim onayımdan tam puanla geçti."

"Evet, çoktan başladım ve bir an önce tamamlayıp işlerimin başına dönmek istiyorum. Asaf Bey pek beğenmedi."

"Biraz zor biridir ama alternatifler onu memnun etmezse çabuk ikna olur."

"Bir tasarım için getirdiğim modeli göstermek istiyorum, önden bir fikrini alsam iyi olacak. Model bu." diyerek sırt dekoltesinde taş işlemeleri olan bir elbiseyi ekrana getirdi.

Bilgi araya yorumunu katarak "Bu elbisenin sırt detayına bayılıyorum!" dedi.

İslem "Ben de beğendim, çok etkileyici! Ayakkabı da bu." diyerek üç boyutlu çizimleri gösterdikten sonra önündeki detayın olduğu kutuyu açıp önce süet kumaşı masaya koydu ardından açtı. Bütün gece uğraşarak o taşları kumaşa dikmeye çalışmış bazı detayları itina ile yapıştırmıştı.

Yeniden SevebilirimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin