อากาศผ่อนคลายลงเมื่อย่างเข้าสู่ปลายฤดูหนาว เมื่อมองจากหน้าต่างดอกอาคาเชียเริ่มแตกยอดเล็กน้อย สีเหลืองเข้มตัดพื้นท้องฟ้าสีคราม ด้วยอุณภูมิที่ปรับสูงขึ้นทุกอย่างเลยเริ่มกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ฉันรู้ดีว่าสภาวะโลกร้อนอะไรนั่นกำลังทำให้ฤดูแปรเปลี่ยนไม่ตรงตามที่สมควร ความจริงฤดูหนาวน่าจะยาวนานกว่านี้สักหน่อยหากเทียบกับปีก่อนๆ ฉันต้องเก็บเสว็ตเตอร์ตัวเก่ง ชุดโค้ทสีสดเข้ากล่องจนเกลี้ยง
เร่งออกแรงผลักบานหน้าต่างไม้จากห้องใต้หลังคามือให้อ้ากว้างขึ้นอีกเล็กน้อย ลมเย็นพัดวูบเข้าปะทะผิวหน้า อากาศแสนสบายทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะควานหาipodและเลื่อนไปยังเพลงคันทรี่เก่าคร่ำครึ
เสียงเบนโจ ระคนกีตาร์โปร่งแบบง่ายๆมันทำให้โสตประสาทเหมือนได้พักทำงาน ฉันเพิ่งจะได้หยุดจริงๆราวสองอาทิตย์หลังจากตะลอนเรียนไฮสคูลจบ ปิดฉากชีวิตอันแสนวุ่นวาย พอกันทีกับการข้ามน้ำข้ามทะเลมาเรียนซ้ำต่างแดนเพียงเพราะภาษางี่เง่านี่…
อา..ฉันหมายถึงภาษาอังกฤษนั่นล่ะ สวรรค์ทำไมต้องสรรสร้างให้อักษรเหล่านี้เป็นพยัญชนะสากลด้วย มันไม่ยุติธรรมสำหรับประชากรโลกที่เหลือ พวกเขามีภาษาของตนเองและฉันว่ามันเท่ห์เป็นบ้า บรรพบุรุษอาจจะไม่รับรู้ว่าชนรุ่นหลังอย่างเราๆกำลังมีปัญหาจากภาษาที่พวกเขาคิดค้น ใช่, ทุกอย่างมหัศจรรย์และต่างกัน ทั้งการเขียน การออกเสียง ทว่ากลับต้องโดนดูถูกหากเรามีความเข้าใจเพียงภาษาแม่ของตนเพียงภาษาเดียวเท่านั้น
เอมิลี่เพื่อนร่วมชั้นที่โรงเรียนบอกกับฉันผ่านโทรศัพท์ราวๆสามวันก่อน.. เธอตัดสินใจที่จะกลับไปใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นเหมือนเดิม และไม่เรียนมหาลัยต่อที่ซิดนีย์อีก ฉันรู้ว่าเธอมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก เธอย้ายมาเรียนที่แมคควอเรียตอนเกรด10 และช่วงเวลานั้นเธอพูดภาษาอังกฤษได้ชัดเจนอยู่คำเดียวคือ “ thank you “
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The goose story (5sos)
Фанфикดูเหมือนว่าเรื่องที่ซิดนีย์น่าจะจบลงด้วยดี นับถอยหลัง....วันเวลาที่จะได้กลับบ้าน ทว่า บางอย่างกำลังจะทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ...... **เรื่องแรกที่แต่งแฟนฟิคแบบนี้ ฝากด้วยค่ะ ยังงงๆกับแอพนี้อยู่เลยTT
