PARAMPARÇA

9. BÖLÜM

Babam çaresizce aşiretin toplanmasıni istedi. Bende odama çıktım ve düşünmeye başladım. Acaba nolucaktı. Ah Berk yaa neden böyle birşey yaptıysa . Dedem duyarsa çok kötü olurdu. Ve burada kız kaçırmanın cezaları büyüktü. Ya ÖLÜM ya BERDEL!
Bir süre sonra aşağı indim. Ağalar avluda toplanmış oturuyorlardı. Yaklaşık yarım saat sonra babam biz bayanların yanına geldi ve kararı açıkladı:
- Hanım , karar verildi.
Babam biraz bekledi ardından ben
-Ee baba hadi söylesene noldu
- BERDEL olacak ve o kişi sensin
-Neee
Diye bağırdım.
- Ne diyosunuz siz baba. Bu nasıl bir anlayış ya. Siz bana sordunuz mu? Hayatım mahvolmuştu zaten şimdi iyice mahvoldu
Bunları söylerken sinirden ağlıyordum resmen. Annem ve halam beni sakinleştirmeye çalıştılar
- Baba birşey söylesene . Onların yaptığını niye ben çekiyorum. Onlar severek evlenirken ben niye zorla evleniyorum?
Kimse cevap vermeyince konağın kapısına doğru hızlıca yürüdüm. Yere bakarak yürüyordum. Ve birine çarptım
- Yavaş olsana be
Kafamı kaldırdığımda bu Ferhattı. Yemin ederim hepsi beni buluyo ya
- Kes ya
- Senin yerinde olsam doğru konuşurdum müstakbel karıcım
- Yarabbim sen beni neyle sınıyosun. Ya sabır ya sabır
Dedim ve kapiyı sertçe çarparak çıktım. Arabamı aldım ve gelişi güzel sürdüm.
Genelde moralim bozuk olunca şarkı dinlerdim. Yine öyle yaptım. Bir şarkı açtım ve ağlayarak yola devam ettim. Sessiz ve sakin bir yerde arabayı durdurdum. Hiç kimse yoktu. Bir köşeye oturdum ve avazım çıktığı kadar bağırarak ağladım. Bir süre sonra rahatladığımı hissederek ayağa kalktım hava kararmıştı. Arabaya bindim kendime aynadan baktım. Gözlerim kıpkırmızıydı ama bu pekte garipsenecek bir durum olmadığı için önemsizdi.
Konağa girdiğimde sadece Sude avluda oturuyordu. Tam odama çıkacakken bana seslendi:
- Aslı gelsene
- Odama çıkıcam dinlenmek istiyorum. Mümkünse beni rahatsız etmesinler yemek falanda istemiyorum. Hiçbir şekilde iletişime geçmeye çalışmayın çünkü sizi üzmek istemiyorum.
Dedikten sonra odama çıktım. Üzerimdekileri değiştirdim ve odamdaki balkona çıktım. Telefonumdan Ahmet ile olan resimlerime açtım ve baktım. Ağlamaya devam ettim. Heralde uyuyana kadar bu böyle olacaktı. Kendimi Ahmet'e ihanet etmişim gibi hissediyorum. Onu o kadar çok özledim ki bunu hiç ama hiç kimse anlayamazdı. Sonra öyle bir resmine denk geldim ki bu resmini ben , o gülerken gizlice çekmiştim fotoğrafa baktım ve :
'' Ey sevgili nerden biliceksin her gece seninle dolar boşalır bu yürek''
Sonra resmi öptüm ve odama geçtim . Yatağıma uzandım bir süre sonra uykum geldi ve uyudum...

BÖLÜM SONU

😙😙😙