12.BÖLÜM

57 4 0
                                    

İstanbul'a vardığımda kimseye haber vermedim. Direkt mezarlığa gittim. Ahmet'in mezarının başına geldim. Bir anda gözlerimden yaşlar boşalmaya başladı. Baktım sadece ama sadece baktım. Kendi kendime konuştum:
- Kokunu özledim Ahmet. Evleniyorum biliyo musun? Kızma çünkü ben istemiyorum. Berdel dediler zorunda kaldım. Bu seni unutacağım anlamına gelmiyo. Çünkü sen benim ilkimsin. İyikimsin! Kim bilir belki bende senin yanına gelirim. PARAMPARÇA oldum Ahmet. Sen gittin ben bittim . Niye beni bıraktın...
Derken telefonum çaldı , arayan babamdı. Telefonu açtım.
- Efendim baba
-Nerdesin kızım
- Mezarlıktayım baba
- Kızım Adnan Ağa haber saldı, seni istemeye bugün gelecekler
-Bu ne acele baba
-Bende anlamadım güzelim. Ama yapacak birşey yok . Berk bir hata yapmıştır ama herşey usulüne uygun olacaktır.
-Siz nasıl isterseniz baba . Ben döneyim o zaman
-Tamam kızım bekliyoruz.
Dedi ve telefonu kapattı. Elime bir parça toprak aldım ve kokladım.
"Toprak sevdiklerimizi aldığı için mi bu kadar güzel kokar "
Dedim kendi kendime. Sonra toparlandım ve son kez dua okuyup kalktım. Gözlerim kıpkırmızıydı eminim .
Uçak bileti aldım ve bindim. Birkaç saat sonra Mardin'e varmıştım. Korumalarımizdan biri beni aldı. Eve gittik. Kimseye birşey söylemeden odama girdim arkamdan annem geldi ve o da odaya girdi. Koşarak anneme sarıldım, tıpkı bir çocuk gibi. Ağladıkça ağladım . Daha sonra annemin omzundan kalktım ve banyoya ilerledim. Duş alsam çok iyi olacaktı. Kapıyı kitledim ve aynadan kendime baktım. Berbat durumdaydım. Odanın kapısının açılıp kapanma sesini duyunca annemin gittiğini anladım ve kendime kıyafet alıp duşa girdim...

PARAMPARÇAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin