PARAMPARÇA

17.BÖLÜM

Birgün acı gercekler gün yüzüne öyle bir çıkar ki insan bir anlığına öldüğünü sanar. Kanun da bu değil midir zaten hep acı hep gaflet... Bazen sadece bir kişi olsun istersin yanında sadece bir kişi. O kişi sana öyle şeyler hissettirmiştir ki bir tek onu istersin... Peki ya o kişi ellerinden kayıp gitmişse?

Konaktaki herkes teker teker uyanmıştı. Aslı'da geleneklerine sadık bir insan olduğu için kocasının uyanmasını beklemek zorundaydı buralarda böyleydi. Aslı odadaki koltuğun üstünde oturdu bekledi bekledi bekledi ama Ferhat uyanmıyordu. Uyandımaya karar verdi . Yanına kadar gitti ve başına dikilip Ferhat'ı dürtükledi:
- Ferhat kalk hadi kahvaltıya inmemiz lazım
Ama Ferhat kıpırdamıyordu bile
- Ferhat hadi ama ya bizi bekliyolar
Ferhat yine uyanmadı Aslı yanda komidinin üzerinde duran suyu eline aldı. Alışkanlıktı ne yapsın🙈
Suyu tam döküyordu ki Ferhat gözlerini açtı ve Aslı'nın kolunu sertçe tuttu
- İnşallah onu bana dökeyi düşünmüyodun
Aslı kolu acıdığı için :
- Ferhat kolum acıyo bırakıcak mısın
Ferhat biraz daha sıktı ve Aslı'yı kendine doğru çekti. Aslı düşmemek için Ferhat'ın kolunu tuttu.
- Napıyosun Ferhat bırak , hadi kalk üzerini giy aşağı inelim bizi bekliyorlar
Ferhat muzipçe sırıttı ve
-Bizi beklemezler hani bizim gece uyumadığımızı düşünüyolar ya ondan KARICIM!
Aslı duyduğu şeylerle tırnaklarını Ferhat'ın koluna batırdı ama Ferhat bu yaptığı hareketten etkilenmemişti bile.
-Ferhat bırakıcak mısın artık
Ferhat daha fazla uzatmamak için bıraktı ve yataktan çıkıp giyinme odasına gitti. Havalar ılık olduğu için kalın giymemişti. Takım elbise giymeyi severdi ama bugün giymemişti. Beyaz vir gömlek ve kumaş siyah pantolon giymişti ayağına da siyah ayakkabılarını giydi, saatini taktı ve parfümünü sıktı. Giyinme odasından çıktığında Aslı yatağı toplamıştı bile.
-Aslı annem çarşaf istemiyicek merak etme o yüzden telaşlanmana gerek yok. Ben akşam konuştum.
Aslı bu duyduğuyla memnun olup gülümsedi. Acaba gülümseyince ne kadar güzel olduğunun farkında mıydı?
İkisi birlikte odalarından çıktılar. Aşağı indiler sadece Adnan ağa ve Hatice hanım kahvaltı masasındalardı. Aslı önce Adnan Ağa'ya ardından Hatice Hanım'a günaydın dedi daha sonra kahvaltıya oturdular. Kahvaltı çok sessiz geçiyordu. Sessizliği bozan Ferhat oldu:
- Baba seninle daha önce de bu konuyu konuşmuştuk İstanbul meselesini
Adnan Ağa oğluna döndü ve
- Oğul karını burada  bırakıp mı gideceksin?
Ferhat Aslı'ya döndü ve
- Hayır baba onu da yanımda götürücem
Aslı Ferhat'a baktı Ferhat çok emin konuşuyordu.
- Aslı hazırlıklarını yap yarın yola çıkacaz
Aslı sadece
- Tamam
Diyebilmişti.

Kahvaltıdan sonra Ferhat da şirkete gitmek üzere ayağa kalktı ve Aslı onu uğurlamak için o da kapıya doğru yürüdü. Ferhat bu yaptığıyla memnun bir şekilde sırıttı. Bu kız  her ne kadar inatçı olsa da yola gelecekti. Kapıya geldiklerinde Aslı
- Ferhat ben İstanbul'a gelmek istemiyorum
Ferhat Aslı'ya döndü ve
- Sana fikrini sormadım hazırlık yap dedim benim valizimi de hazırla KARICIM! bakalım bizi orda neler bekliyo
Aslı'da bu yüzden korkuyordu. Ferhat'la yanlız kalma düşüncesi onu korkutuyordu.
- Peki tamam bir şartla gelirim
Ferhat Aslı'ya döndü
-Neymiş şartın
- Çalışmama izin vereceksin
- Bu dediğin asla olmaz
- Ferhat lütfen . Hem orda be yapıcam evde tek başıma oturup senin gelmeni mi beklicem
- Aynen öyle yapacaksın
- Ferhat ben çalışmak istiyorum . Yıllarca çabaladım ven savcı olabilmek için
- Orası beni ilgilendirmez . Ben Ferhat Ağa karısını çalıştırıyo dedirtmem
- İyi o zaman ben gelmiyorum
- Paşa paşa geliyosun . Hem sen kimsin ki bana karşı geliyosun
-KARINIM! Oldu mu karınım.
- Bunu anlaman güzel ama sen tam anlamıyla karım değilsin.
- Olmam da zaten
- Görücez bakalım savcı hanım.
Dedi . Gözlerini Aslı'nın arkasından gelen annesine çevirdi. Aslı ile aralarındaki mesafeyi kapattı anlını öptü
Aslı:
- Ferhat napıyosun
-Annem arkada sus
Ferhat :
- Allah'a emanet ol karıcım
dedi ve kapıyı kapatıp gitti.
Aslı Hatice Hanım'a doğru yürüdü ve
- Anne benim biraz başım ağrıyor da odaya çıkıp biraz dinlensem ayıp olur mu
- Ne demek ayıp olur mu kızım neden ayıp olsun. Ama iyi dinlen akşama misafirlerimiz var tamam mı?
- Tamam anne sen beni gelmelerine yakın uyandırırsın
- Tamam kızım hadi çık dinlen
Aslı yukarı çıktı. Odaya girdi ve yatağa uzandı. İstanbul'a gitmek istemiyordu. Bir yandan ne kadar çok istese de Ahmet'e ihanet olurmuş gibi geliyordu. Orada onca yaşanmışlık varken zorla evlendirildiği kocasıyla yaşayamaz gibi geliyordu ama mecburdu. Bunları düşünürken uyudu.

BÖLÜM SONU