Mutsuzum , Mutlusun , Mutluyuz

7.

"Yürü deli gidiyoruz !!"diye bir gürleme geldiğinde , Daniel'ı in bana seslendiğini anlamıştım. "Teşekkür ederim. Üç arkadaşımın içinde -biri belirsiz- en iyisi sensin."dedim. "George arkadaştan çok bir amca gibi benim için. Yani babam gibi ama babam değil. Daniel'ın henüz ne olduğunu çözemedim. Ama sen gerçekten arkadaşımsın. İyi geceler arkadaşım."dedim ve hırkasını ona uzattım. "Senin olsun."dedi bana gülümseyerek. Kollarını açarak bana sarıldı ve ekledi. "Arkadaşlar vedalaşırlarken birbirlerine sarılırlar. " dedi. " Ayrıca Daniel'a kendini ezdirme."

Yanından ayrıldığımda Daniel zil zurna sarhoş olmuştu. Omzuma yaslanmıştı ancak benim etim neydi budum neydi ? Ben bu çocuğu nasıl taşıyacaktım? Jack'in ezilmekten kastı buydu herhalde. Resmen eziliyordum burada. Cebinden telefonunu çıkartıp üstünde 'şoför' yazan numarayı aradım ve bizi almaya gelmesini söyleyip barın adını verdim. Daha fazla Daniel'ı taşıyamayacağımı anlayıp kaldırım taşına oturdum. Tabi Daniel da benimle birlikte oturmuştu.

" Kaç bardak içtin ?"diye sorduğumda sanki matematik profesörlerinin öğrencileri sırf krize sokmak için sorduğu sorulardan sormuşum gibi bana baktı ve yüzünü ekşitti. Parmağıyla saymaya başladı ve 3 de durdu. " Bardağın boyutları ne kadardı?"diye sorduğumda anlamamış gibi bana baktı ve gülmeye başladı. "Sen gerçekten salaksın."dedi bana. " Annem seni nereden bulmuşsa ?"dedi ve yine güldü. En küçük bir alınma hissetmeden şoförü beklemeye koyuldum. Canım sıkılmıştı. Ben de elimle bacaklarıma vurarak ritim tutturmaya başladım. Bir sağ, iki sol, bir sağ, bir sol. İşte bu ritim güzeldi. Daniel yüzünü ekşiterek bana baktı ve elime vurdu. "Şunu yapmayı bırak."

Nedense uyanmasını istiyordum. Canım çok sıkılmıştı. Şoför de zaten bir türlü gelememişti. Daniel'ı hafifçe kaldırdım ve bana bakmasını sağladım. Elimi kaldırım taşına sürttüm ve yüzüne şap diye inen bir tokat geçirdim. Birden gözleri açıldı ve dehşetle bana baktı. Ayılmışa benziyordu. "Gerizekalı sen ne yapıyorsun!"diye bağırdığında sesi tüm sokak boyunca duyulmuştu. Tam elini kaldırıp o da bana tokat atacakken önümüzde kocaman siyah bir araba durdu. Farları yüzümü rahatsız ediyordu.

" Madem ayıldın" dedim suratına bakarak. " Arabaya kendin yürü. " Ondan önce arabaya bindim ve gelmesini bekledim . Şoför Daniel'a arabaya binmesi için yardım etmişti. Yol üzerinde bir kahve dükkanında durduk. Kapatmak üzerelerdi. Koşarak gittim ve son anda kahveyi almayı başardım.

" Şunu iç."diyerek Daniel'a verdim. Zorla da olsa hepsini bitirdi. Bardan çıktığımıza kıyasla daha ayık gözüküyordu şimdi. Ama gözleri kıpkırmızı olmuştu. " Senin gibileri galiba hiçbir zaman anlayamayacağım. Anlayamadığım bir problemi ortadan kaldıramam ki.Gıcık matematik soruları gibi. Bir o kadar saçma , gereksiz , günlük hayatta işimize yaramayacak , hep problem kalacak türden."diye mırıldandım. Biliyorum biliyorum az önce size matematiğe nasıl bir sevgi beslediğimden bahsettim.

" Eve gittiğimizde annene endişelenecek bir şey olmadığını ve gününün güzel geçtiğini söyle tamam mı ?"dedim Daniel'a dönerek. "Yoksa sen bir dolandırıcı mısın ?"diye sordu bana. Ne alaka ?

" Annemin gözünü boyayıp beni mutlu gösterip paranı hemen alıp gitmek istiyorsun değil mi ? Açıkcası böyle yaparsan beni dünyanın en mutlu adamı yaparsın." Bak bir de dalga geçiyor. 'Pardon mal mısın?'demek geçse de içimden dememeye karar verdim.

" Şimdi sana açıklasam da anlamazsın ama yine de deneyeceğim."dedim ve başladım.

" Ortada çözülmesi gereken bir denklem , problem var. Normalde x'i bulabilmek için bilinmeyenleri bir tarafa , sayıları öbür tarafa atman gerekir. Seni x olarak , anneni de sayı olarak düşünürsek , annen senin tarafından karşı tarafa geçmeli. Yoksa denklemi çözemeyiz."dedim. Gerçekten de çok güzel açıklamıştım. " İleri matematikle açıklayacak olursam , sen p=1 önermesisin annen ise q=0 önermesi. İkiniz ancak ve ancak annenin sana karşı olan düşüncelerini değiştirmesiyle 1 yapabilirsiniz. Yani bu da demek oluyor ki annen üzerindeki izlenimini değiştirmen ve anneni q'=1 yapman. Buna göre de p <=> q'=1 olur." Bunu da anlamadıysa gercekten bu çocuğun aklında şüphelenecektim. En basit şekilde olayı anlattığımı düşünüyordum.