Mutlu sondur belki

Bölüm 8

Milena:
Ceki arkamda o halde bırakmak çok zordu . Yanına gitmemem için ayaklarımı yere sağlam basıyordum. Bence, Olive anlatmam lazımdı.

+ Oliv sana bişey anlatmam gerek.
- Tabii anlat Milena.
+ Biliyorsun Cek sayesinde canım çok yanıyor , beni bırakıp Pragaya gidicek. Benden onun canını yakmak istedim ve o sinirle biz Olivle çıkıyoruz dedim. Gerçekten özür dilerim Oliv eğer istersen her şeyi acıklarım.
Yüzümü kaldırıb Olive baktım yüzünde sanki, kazanmış bir ifade vardı ve de mutluydu.
- Bu gerçekten çok güzel bi haber Milena seni Cekin yanında korurum sadece Cek diyil her kesten korurum. Bana güvene bilirsin Milena

Sessiz şekilde - tamam-, dedim . Aniden bir ses çok yanlış yapdığımı söyledi .

Cek:
Hala şoktayım. Milena bana hayvanmışım gibi baktı. Her zaman ki Cek olmadığımı söyledi. Çok ağırıma gitmişti. Oturduğum yerden kalktım eve doğru yürüdüm. Tesadüfen babamla kapının önünde karşılaştık eve erkenden gelmiş beni bu halde görünce şaşırdı amma hemen toparlayıp yarım saat sonra çalışma odasına gelmemi istedi. Yemek yemedim banyoya geçtim yüzümü yıkadım toparlamam lazımdı .

+ Gele bilir miyim baba?
- Seni bekliyordum zaten gec otur. Oğul baba sohbet etme zamanı geldi bence.

Derinden nefes alıp babama bakdım gözleriyle" hadi anlat bakalım " dermiş gibi baktı . Anlatmaya başladım bende

+ Milena geldiği günden itibaren ona aşık oldum . Kendimi onun yanındayken mutlu hissediyorum. Onu korumak mutlu etmek hoşuma gidiyordu. Prangaya gidiceyimi ona anlattım amma beni tersledi benden duymak istediyi şeyler bunlar değildi galiba. Konuştuğumuz gün hastalanmış ve eve sınıf arkadaşı gereksiz Oliv getirmiş. Akşama Olivle çıktığını öyrendim. 
Lakin babama kavga ettiğimizi söylemedim.

- Bak oğlum çok zor zaman geçiriyorsun bunu göre biliyorum amma, sen daha küçüksün . Şöyle söylemek gerekse Milena seçimini yapmış . Yapacağın bişey yok. Sadece dersine odaklan zamana bırak zaman her şeyin ilaçıdır. Kendine eziyet etmek bişeyi deyiştirmez. Hem sana bir sır vereyim. Senin olan er yada geç sana geri dönecek.

Odama gittim babamın söylediklerini düşündüm haklıydı babam. Zamana bırakmak gerek Milena seçti. Artık düçüncek şeyler kalmadığını görüyordüm. Kitaplarımı çıkartıp çalışmaya başladım.

                                5 ay sonra
Cek:
Okulda en başarılı öğrenci olmayı başarmıştım. Artık Pragada hangi üniversitede okuyucağımı biliyordum. Son 4 ay ve sonda hayellerim gerçekleşiyor. Fakat Milena.... hayellerim onun kıyısında batıyordu. Her gün Olivle görüyorum gülüyor ona bakıyor. Sevdiğinizin başkasının olduğunu görmek sonuçta pek iç açıcı bışey değil. Sinirlerime hakin olmak için daha çok ders çalışıyordum. Milenanın bana tekrar hayvanmışım gibi bakmasını istemiyorum.

Milena:
5 ay nasıl geçti derseniz felaket. Cekle tek kelime etmedik . Yanımdan yabancıymış gibi geçiyor. Onu özlüyorum. Ettiğim her laftan köpekler gibi pişman oluyordum. Olivle gerçekten çıkmıyoruz amma, her kes öyle sanıyor. Kendimi neden böyle gereksiz iş açtığım için her gün lanet ediyordum. Şimdi okulu bitirmek için 4 ayımız var . Yakınımdayken bile özlüyorum uzaktayken ne yapcam hiç bilmiyorum.