Mutlu sondur belki

Bölüm 9

Cek:
Haftaya hayatımı halledicek sınavım var. Hayla çok stresdeyim yeterince bilmiyorum sanki. Milena burda olsa beni sakinleştirir sen çok zekisin söyleyip rahatlatmaya çalışırdı amma... bu cümlenin sonu olmadığı gibi onu beklememinde sonu yok. Akşamlara kadar ders okuyor kitablarla başka bişey görmüyorum. Dışarıda nadiren çıkmaya başladım.
+ Ceeeek
- Efendim anne ?
+ Bi gelsene misafirin var.
Misafir mi? İyi de ben kimseyi beklemiyodum ki merakımı hemen gidermek için odamdan çıkdım. Aman Tanrımm!!
+ Hey, merhaba Cek
- Me me meraba Milena
+ Hadi siz misafir odasına gecin çocuklar bende yiyecek bişeyler hazırlıyım.
Misafir odasına gectik gözüm hayla Milenadaydı . Onu misafir odasında görmeyi özlemişdim . Yine her zaman ki , yerine gecti ve tatlı bi gülüş kondurdu yüzüne. Bilincsiz şekilde radiyo taraf gittim ve en sevdiyim şarkımızı koydum. Garipsenmiş gibi durdu yüzüme bakdı gözleri bana ilk bakdığı gibi bakıyodu. Dilim tutuldu tek kelime edemedim . Önündeki sandalye geçtim amma yine konuşumadım sanırım konuşmayı unuttum.
+ Nasılsın?
Sesimi arıtlayıb zorla "İyyim" diye bildim
+ Derslerin nasıl ,doğrusu nasıl olduğu bütün okul tarafından anlaşılır .
- Haaa evet okuldakı öğretmenlerin gözdesi oldum . Anlamadım ne zaman oldum.(Hafifce güldüm)
+ Sen hep çok başarılıydın Cek. Sadece bol şanslar dilemek için geldim ne de , olsa eksiden çok iyi...
- Çok iyidik.
+ Evet , iyidik. Bol şansıma gerek olmadığını biliyorum sadece nasıl olduğunu merak ettim
- Hayır senin bana güvenmen çok önemli. Bana cesaret veriyorsun. Doğrusu, stresliyim yeterince bilmiyorum sanki. Korkuyorum...
Gözlerine baktım. Öyle bir baktı ki, yüzüme dokundu sanki. Ruhum huzura ermiş gibiydi.
+Merak etme ,Cek . Sen gerçekten çok yeteneklisin . Başarıcaksın sana bütün kalbimle güveniyorum.
- Amma , Olive aid olan kalbinde bana yer var mı ?
Sustu. Ağlıyıcak gibi oldu kendime sövdüm amma aniden oldu bu. Ne oldu kendimde anlamadım.
+ Ben gitsem iyi olur. Çok geç oldu seni daha çok rasız etmiyim.
Lütfen kal diye yalvarma geçti içimden.
- Kalsana annem daha atıştırmalık getirmedi bile.
+ Yok çok sağol benimde ders çalışmam lazım.
-Peki.
Kapıya kadar eşlik ettim. Giderken küçük bi gülümse gülde " Her şey çok iyi olucak Cek " söyleyip gitti. Odama geçtim yiniden terk edilmişim gibi hissetdim. Yatağıma yatıp biraz dinlendim.

Oliv:
Milenanın hayla Cekde kalbinin olmasına inanmıyorum. Nasıl onlara gide bilir, nasıl beni görmemezlikden gele bilir ?! İşte geliyor hanım efendi.
+ Milena !
- Oliv.. ödümü kopardın neden bağırıyorsun?
+ Kusura bakma Cek gibi nazik olamadığım için.
- Ne saçmalıyorsun?!
+ Demek saçmalıyorum?! Senin ne işin var Ceklerde??
- Oliv haddince olmayan şeylere karışma bence.
+ Eğer bu oyuna başladıysak kurallara uyman gerek. Seni hiç bir erkeğin yanında hele Cekin yanında asla görmiyecem. Yoksa..
- Yoksa nee!!
+ Yoksa Ceke her şeyin düzmece olduğu seni incitmek istetiyi için böyle bi oyuna başladığını anlatırım.
- Yapamassın ne söylediyin farkındamısın sen?!
+ Yaparım benim kalbedecek kimsem yok. Tabii, senin için değişiyor bu.
- Oliv ciddi olmassın dimi? Şu an beni tehtit ediyorsun.
+ Sevimli Milenam . Ne kadar ağır bir kelime kullandın sen. Ben seni tehtit diyil sadece kız arkadaşım olarak uyarıyorum. Daha dikkatli ol tamam mı ?
- Senden iyrenmeye başladım Oliv!
+ Bende seni seviyorum hayatım . Hadi eve gec kalma git . Bakıyorum ( serseri gülüşle güldüm)
Bana itaet etmesi hoşuma gitmişdi artık Milena elimdeydi. Kimse benden alamaz. Cek bile.

Cek:
Her şeyi son kez kontrel ettim. Artık her şeyim bu güne bağlı. Bu kaıt parçasında yazanların hayatımı halletmesi çok garipti. Cevapları öğretmene verdim sessizce çıkıp sahile gittim. Birini görme ümidiyle gezdim. Ağır ağır adımlarla , gözlerim birini arıyor amma göremiyiceyinide biliyordum. Artık nefes alışım zorlanıyor. Eve gitmek için acele etmiyor kimseyide beklemiyordum. Neden peki burdaydım? Neden bu zaman diliminde sıkışıp kaldım ? Sanki artık yaşamak için bir sebebim yok. Dersler yüzünden hiç birşeyi düşünmüyordum. Amma , onlarda gitti şimdi ne olucak?