"Yol Ayrımı" (Tamamlandı)

"Yol Ayrımı"

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"Yol Ayrımı" SEVİNÇ VE HÜZÜN
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Öykü ağlayarak evden çıkmıştı sahilden evine gidiyordu öyle çok ağlıyordu ki her an düşüp bayılan olurdu.En son gelen güçsüzlük ve ağlayarak dizlerinin üstüne yığıldı bunu gören kişi koşup öykünün yanına geldi
"Hanfendi kendinize gelin.Kalkın buyrun."
Bu kişi Sinandı Öyküyü böyle görünce alıp villasına götürdü.
Öykü koltuğa oturmuş hala ağlıyordu.
Sinan eline bir bardak su verdi ve biraz daha sakinleşmişti
"Ne oldu size bu kadar yıpranmıssınız?"
"Hayat arkadaşımla bir ilişki bitirdik evlenme yolundayken."
"Öyle mi bende daha 1 hafta önce eşimden ayrıldım."
"Çocuk?"
"Nasıl?"
"Yani çocuk varmı?"
"He yok daha 3 aylık evliydik ama anlaşamadık ya evlenince her şey degisiyor."
"Ne değişiyor."
"O seni parmağında oynatır gibi hissediyorsun."
"Yani."
"Kötü işte.Anlarsın."
"Evet."
Öykü biraz durdu
"Şey br-ben gidiyor artık."
"Ta-tabi."
Sinan öykünün çantasını vericekken ikiside birbirine yaklaştı.
Aralarında 1 santim vardı neredeyse.İkiside yutkundular ve.
"Neyse teşekkürler görüşürüz."
"Görüşürüz ."
Der ve evden cikar çıkarken yüzü büyük bir gulumsemeyle çıkar
Ve şöyle der.
"İnşallah başka yerde de karşılaşırız ."
Ve Sinandı aynı şekilde.
Öykü eve gelir bir yanı çok mutlu bir yanıda çok üzgündür.Biraz odasına çıkar ve yatar.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Instagram;
oyku_fan_page_gurman
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°