"Yol Ayrımı" (Tamamlandı)

"Yol Ayrımı"

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

"Yol Ayrımı" 'DÜĞÜN TELAŞI'

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Sinan sabah kalktığın da Öyküyü görmeyince hemen aşağı indi.Öykü sabah kahvaltısını hazırlıyordu.

Sinan sessizce gelip Öykü'nün beline sarıldı.

"Günaydın aşkım."

"Günaydın sevgilim."

Sinan Öykü'nün kokusunu içine çekti.Ve boynundan öptü Öykü huylanmıştı.

"Sana yardım etmemi istermisin aşkım??"

"Sadece Çayı götür yeter."

Sinan eline çaydanlığı aldı ve bahçeye çıkardı.

Öykü de Sinan'ın arkasından gelmişti.

Kahvaltılarını yapıyolardı.

"Aşkım bu sıralar şirketi çok boşladık nolucak."

"Doğru söylüyosun çok boşladık,bir çeki düzen vermek lazım."

"Bu gün işin varmı?"

"şirkete gidicem çizimlere bakmam lazım napmışlar."

"Tamam o zaman."

"Öykü senin çizimin iyimi??"

"Hiç iyi değil."

"Tamam o zaman ben sana onu da öğretirim."

"Ney..."

"Çizim."

"Tamam o zaman maviş."

İkisi de güzelce kahvaltılarını yaptılar ve üstlerini giyinmek için yukarı çıktılar.

"Sinan bu olmuş mu??"

giyinme odasından çıktı ve yatak odasına geldi.Sinan öykü'nün ayaklarına baka kaldı.

"Benim tasarımım mı bu??"

"Evet,geçen sene katolok çekiminde kullanmıştık hani yaa sende dedin sende kalsın diye."

"Senin ayakkabılarını da bekliyoruz."

öykü üstüne elbise giydi ve topuklu ayakkabıları.

"Aşkım şirketten ne zaman çıkarsın?"

"3 gibi."

"Tamam o zaman bende senle geleyim ordanda düğün için yer falan bakarız."

"Sen nasıl istersen Öyküm..."