Kim pov:
Hello there guys dito nalang ako mag papakilala dahil di ako pinakilalala ni author sainyo hehehehe peaceyow tayo author .😄
Im Kimberly Gonzales,18 and turning to 19.
Half korean,half filipino.
Mommy ko ang korean at filipino naman c Daddy.
Flassback..
Ka g-graduate ko lang ng grade 6 ng mag decide c daddy na dito ako sa pilinas mag bakasyon.At against ako dun.Ayaw na ayaw ko talaga dito sa pilinas that time dahil bukod sa napaka usok ay sobrang init pa.
Hindi sa maarte ako pero hindi lang talaga ako sanay sa pulosyun.
Laking korea ako.At nang unang pumunta kami dito sa pilipinas ay nag ka asthma ako.
Pero dahil mapilit c daddy na umuwi kami wala akong nagawa.
Pumunta kami bahay ng grand father ko papa ni daddy.
Don daw muna ako titira ng dalawang buwan?!!.
Dahil may business sila sa korea iniwan nila ako sa lolo ko.
Umiyak ako ng umiyak ng umalis sila daddy at iwan ako sa lolo ko.
Dahil hindi ako sanay na wala si mommy sa tabi ko.
Dahil pasaway ako ng panahomg yun naka isip ako ng paraan para bumalik sila daddy.
Habang nag luluto c lolo ay pumuslit ako papunta sa may pintuan.Pero bago ako lumabas ng bahay may iniwan akong note sa table na ang nakasulat ay "ill never comeback untill mom and dad cant go back here."
Lumabas ako sa bahay at nag tago sa likod ng malaking kahoy.
Alam ko na tatawag si lolo kila daddy pag nalaman nila na umalis ako ng bahay.
Nag hintay ako ng halos 5 oras sa likod ng puno hanggang sa may kumalabit sa akin.
Sa gulat ko ay natulak ko ang taong nasa likuran ko.
At pag harap ko sa kanya naka higa siya sa lupa at parang wala ng buhay dahil hindi ito gumagalaw.
Oh my ghad.
Wake up! Wake up!-pag gigising ko sa babaeng sa tingin ko ay kasing edad ko lamang.
Tinapik tapik ko ang pisngi niya pero hindi parin siya gumigising.
Dahil sobrang taranta di ko na alam kung ano ang gagawin ko.
Bigla nalang akong naiyak sa takot na baka hindi na siya gumising.
help!!help!!somebody help us!-sigaw ko.
Pero bigla siyang nagising at biglang tumawa ng malakas.Yung tipong nakahawak na siya sa tiyan niya dahil sa pigil na tawa.
Sob!sob!sob!sob
Wag ka ngang umiyak bata.
Pumapangit ka eh.Ang ganda mo pa naman.Tska hindi pa ako patay binibiro lang kaya kita.-ani ng babaeng kaharap ko
Its not a good joke.
And im not kid anymore.-nka ngusong sabi ko.
Ay englesera
Sorry na.
Ito naman!! Pero ang sakit sa pwet ah.Lakas mo palang tumulak.
Muntik ng mag ka totoo yung himatay himatayan ko hahaha..
Ah ako nga pala si Danna.
Diyan lang ako sa kabilang kalye.
Ikaw anong pangalan mo at bat ka nandito sa ilalim ng puno di mo ba alam na may nababalitaang may multo daw dito.!!?sabi ni dann daw at automatic na lumaki ang mga mata ko sa huling sinabi niya..
O_O
Seriously??
Wahhhhhh mommy' daddy..-sigaw ko dahil baka totoo yung multong sinasabi niya.
Oyy wag ka ngang sumigaw diyan baka isipin ng mga taong nkaka kita sa atin inaapi kita.
Tska para sabihin ko sayo di totoo ang mga multo!?-siya
