SUNSHINE(Larry Stylinson)

SAVE THE LAST DANCE FOR ME.

Fazla geciken bu bölüm için çok özür dilerim.Okul yüzünden çok yogunum.Ayrıca geçen bölümün vote ve yorumları azdı.

Unutmayın yorumlarınız yazma istediğimi daha çok arttırıyor.Bu hikayeye başlama sebebimde sizlerin yorumlarıydı... ;))

İyi okumalar hepinize ;)

-LOUIS'NIN ANLATIMINDAN-

-''Bay Tomlinson bugün ögleden sonra toplatınız var''

-''Tamam dosyaları odama gönderirsin''

-''Ve ayrıca bir misafiriniz var''

-''Kim?''

-''Adının Elizabeth oldugunu söyledi''

-''Herneyse içeri alın'' dediğimde Susan arkasını döndü ve başıyla işaret verdi.

-''Sen çıkabilirsin artık Susan'' İçeri elinde küçük bir bavul ile bir kadın girdi.

-''Evet?'' dedim sandalyemde arkama yaslanırken ''Ne istiyorsunuz?''

-''Ben...Harry'nin annesiyim'' 

Harry..Harry? ha şu kıvırcık inatçı çocuk...başıma bela olan.

-''Ee?'' dediğimde elindeki bavulu masamın üzerine koydu.Tek kaşımı kaldırmış onu izliyordum.

-''Bunlar onun eşyaları,okul kıyafetleri ve kitapları'' dedi ve ''Bir de unutmadan bu da çek''

-''Anlamadım ne için?'' dedim alayla gülerek.Sinirden gülüyordum aslında.

-''Harry masraflıdır.''

-''Bende yaşayacagını mı sanıyorsun?'' dedim tek kaşımı kaldırırken.

-''Ya nerde?''

-''Bilmiyorum ama benim evime taşınmıyor.'' Bana verdiği çeki geri ona uzattım.

-''Bir daha eve dönmeyeceğini söyledi.Ve bir yerde kalması gerekiyor.''

-''Ne söylediğini niye umursuyorsun.Sen annesisin gel ve al onu.''

-''Eger onu alıp götürmeye çalışırsam ,benden kaçar.Onu bir daha göremeyebilirim.''

-''Neye benziyorum ben? Bakıcıya falan mı?O benim sorumlulugumda degil''

-''Bak Louis! o artık senin sorumlulugunda onu kullandın onu be-becerdin..ya onu alırsın yanına ya da eve dönmesi için ikna edersin.Çünkü benim sözümü artık dinlemiyor.''

-''Seçim senin!'' diyip kapıyı çarpıp çıktı.

Bu neydi şimdi?Sanki onu hamile bırakmıştım.Evet ona deger veriyorum.Ama ben bu degilim.Kurdugum hayat düzenini ve düşüncelerimi degiştiremem.

Ben degişemem.

***

Elimde Harry'nin eşyaları ve kitapları olan çanta ile eve girdim.Belki birkaç gün onun bende kalmasına izin verebilirdim.En azından deneyebilirdim.

Evet onu sevmiyorum ya da ona aşık degilim.Ben sadece onu önemsiyorum.Hepsi bu.Ama o benden daha fazlasını istiyor.Sevgi sözcüklerini,sevgili olmamızı...ama ben bu degilim ve olamam.

Şuan tek istedigim eve gidip kafamdakileri boşaltmaya yarayacak bir duş ve uyku.Bugün kimseyi becermemiş olmam gerçekten ayda bir yaşanan bir olaylardan.Ama şuan hiç keyfim yoktu.Belki..biraz.Neyse.

Evimin kapısının önüne geldigimde kapımı açık buldum.İçeri girdiğimde evimin bir sirk'ten farklı olmadıgını gördüm.

Tanrım.Bu halin evi neydi böyle? Çantayı yere koydum ve Harry'nin nerede olduguna baktıgımda kulagında kulaklıktarla dans ediyordu.Ve üzerinde benim kıyafetlerim vardı.Ve...kapım açıktı.Evime hırsız girebilirdi.Ve..ve..peki sakinim.