14. Verdriet

37 3 4
                                    

De volgende dag vertrok ik op mijn normale uur naar school. Ik kwam aan en Björn stond te wachten op de plek waar ik altijd mijn fiets zet. 'Hey, jij bent vroeg vandaag.', zei ik toen ik bij hem was aangekomen, ik zette mijn fiets in het slot en gaf hem een kus. Op dat moment kwam Sam aanlopen, ik zag al dat Björn rood werd van woede. 'Hey Alex!', riep Sam.
'Oh hey.', zei ik wat zachter, ik wist al dat niet zo goed zou aflopen. Sam keek naar mij en dan naar Björn, ik denk dat hij iets wilde zeggen maar zich op het laatste moment bedacht en hij liep verder. 'Je moet wel wat verdraagzamer zijn.', zei ik streng tegen Björn. 'Wat bedoel je?', zei hij verbaasd. 'Mag ik niet bezorgd zijn om je?'
'Dat noem jij bezorgd zijn?', vroeg ik terwijl ik verder liep.
'Wel eh ja. Maar je moet me toch een beetje verstaan, ik bedoel ik zie heus wel dat je hem knap enzo vindt.'
Oh, betrapt!, denk ik dan. 'Wat? Nee, helemaal niet!', riep ik - te snel - uit, ik heb mezelf verraden. Ik kijk naar hem en hij kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Oké ja, ik vind hem misschien een beetje knap maar dat wil nog niet zeggen dat ik meteen verliefd op hem ben.' Hij kijkt me nog steeds aan. 'Ja zeg, wat wil je dan dat ik zeg?', vroeg ik radeloos.
'Goh, ik weet ni. Misschien kon je zeggen dat je hem nìet knap vind. Ik geef maar een voorbeeld.'
'Oh, dus je wilt dat ik tegen je lieg?', vroeg ik.
'Nee eh Ja? Ik weet niet. Laat maar, we vergeten dit.', zei hij terwijl we allebei wisten dat we het niet zouden vergeten.
Tijdens de eerste speeltijd ging ik voor Björn de klas uit en Sam stond nog aan de kapstokken, ik wilde me net omdraaien toe hij me zag. 'Moet je jouw jas niet pakken?', vroeg hij.
'Oh ja, helemaal vergeten.', zei ik zonder hem aan te kijken, ik pak snel m'n jas en wil weg wandelen maar Sam houdt me tegen. Hij greep mijn arm beet en ik kijk hem aan. 'Waarom doe je zo bot?', vroeg hij.
'Hoe bedoel je? Ik wil gewoon snel naar buiten.', wierp ik tegen maar het klonk gemener dan ik wilde.
'Zie je wel.'
'Het spijt me maar ik wil gewoon niet ...', ik kan niet verder praten als ik in zijn ogen kijk. Ik zie nu pas dat hij mooi donkerbruine, bijna zwarte, ogen heeft. 'Eh laat m-maar.', stotterde ik, ik trek me los en loop verder. Wat was dat nu?!, denk ik woedend in mezelf.

Op de speelplaats ga ik apart zitten, Alissa komt meteen naar me toe als ze me alleen ziet zitten. 'Oké, vertel wat er is gebeurd!', Alissa weet het altijd als ik met iets zit.
'Oké maar je mag het aan niemand, hoor je me, niemand vertellen. Zelfs niet aan je kat!', waarschuwde ik.
'Ik zweer dat ik het aan niemand vertel, zelfs niet aan m'n kat.', beaamde ze.
'Ik denk eh ik denk dat ik gevoelens krijg voor Sam.', fluisterde ik.
'Wat?', fluisterde ze terug. 'Maar Björn?'
'Ik weet het, daarom mag je het aan niemand vertellen. Sst Björn komt eraan.', fluisterde ik snel. 'Dus hoe was je les?', vroeg ik dan luider als Björn er is.
'Bwa, je weet wel ...'
'Saai.', zeiden Alissa en ik tegelijkertijd.
'Waar hadden jij en Sam het over?', vroeg Björn ineens.
'Wat? Wat bedoel je?', vroeg ik verbaasd.
'Daar juist. In de gang, het leek alsof hij je tegen hield.'
'Oh dat, och dat was niets.', zei ik maar mijn blos verraadde me.
'Niets, hè?'
'Nee, ik zweer het. Er was niets!', riep ik uit. 'Het spijt me.'
'Ik denk dat je hem leuk vindt.', zei Björn zacht en ik zag de pijn in zijn ogen, ik kan niet meer liegen, ik ben niet eerlijk tegen hem en niet tegen mezelf. 'Ja, ik vind hem leuk. Maar ik hou toch van jòu.'
'Misschien is het beter als we een tijdje uit elkaar gaan, tot je weet wie je wil.'
'Maar ik, ik weet dat ik van je hou.', zei ik maar het was niet genoeg.
'Het spijt me Alex, ik hou van je maar dit werkt niet.', zei hij en hij liep weg.

Toen ik thuis aankwam liep ik meteen naar mijn kamer, smeet de deur dicht en stortte in. Ik ging op de grond liggen en schreeuwde het bijna uit. Ik wist dat het allemaal mijn schuld was maar ik kon het gewoon niet verdragen. Björn had het uitgemaakt en met een goede reden. Hier lag ik dan, wenend op de vloer van mijn kamer.

Verliefd (Completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu