4 Element-2: Sonsuzluk Savaşı

12.Bölüm

Lucas'ın sırtında uçmaya devam ediyordum.Polypus dağlarının ardında şehre doğru uçuyorduk.Bulutların pamuk gibi bembeyaz yüzeyinin üzerinde soğuktan dayanamasam bile burada olmak güzeldi.Kollarımı havaya kaldırdım ve soğuğun kollarımdan derime geçmesini sağladım.Benim gibi bir Ateş Elementi için fazla anormaldi ama ne yapalım bu hoşuma gitmişti

Lucas ani bir hareketle aşağıya doğru inince bende kısmen düşecektim.Kollarımı Lucas'ın kürküne soktum yumuşak kürkü eğer tutunamasaydım aşağıya düşmeme engel olamazdı

"Lucas!"diye bağırdım ama sesim bu yükseklik içerisinde bir fısıltıdan farksızdı

Lucas yavaş yavaş şehre doğru inerken seslerimiz sonunda duyulmaya başlanıyordu

"Gala"dedi

"Efendim?"

"Ormanlık bir alan bulmamız lazım"

"Neden?"

"Şu an Ejderha'yım.Eğer insanlardan biri beni görüse sıkıntı çıkar"dedi

Düşünmeye başladım ve aniden 2 yaşımdaki anımda olan o ev aklıma geldi.O evin arkasında bir orman vardı

"Lucas benim evin arkasında bir orman var.Oraya git.Orada dönüşürsün"dedim

"Peki.Oranın yerini biliyor musun?"dedi

Bunu iki hafta önce sorsa kesinlikle bir yanıt vermezdim ama Üvey Annem gitmeden önce bana evinin tarifini vermişti.Tabii o süreç içerisinde Polypus dağından bahsetmeyi akıl etmiştim çünkü annem tarifi oraya göre hazırlamıştı

"Güneybatı'ya doğru git.Kocaman bir orman göreceksin.Ormandan sonra kuzeybatı yönünde gideceğiz o şekilde evimi buluruz"dedim

Lucas kafasını salladı.Bu neredeyse ellerimin kaymasına neden olacaktı.Lucas Güneybatı yönüne dönerken kafamı koydum ve yeniden rüzgarın soğuk etkisi ve Lucas'ın yumuşak kürkü ün birleşimi ile gökyüzündeki bulutları izlemeye başladım

Yarım saat...En az yarım saat boyunca Lucas'ın sırtında hiç yön değiştirmeden sağına baktım.Lucas yavaş yavaş inmeye başlayınca yeşillikler ve ağaçlar gözükmeye başladı ve inmeye devam ettikçe ağaçlara çarparak aşağıya indik.Ağızımın içine bir kaç tane yaprak girdi.Tükürerek yaprakları attım

Lucas eğilince yeniden bir dağcı gibi kürke tutunarak aşağıya indim ve gerinerek derin bir nefes aldım.Arkamda Lucas yeniden bir insana dönüşürken bende ormana bir göz attım.Yeşilin hakim olduğu ormanda sadece çam ağaçları vardı ve yerde karlar vardı.Tavşanlar ve sincaplar bizi görünce etrafa kaçıştılar.Omuzumu biri tuttu

"Hadi gidelim"dedi Lucas yeniden insan olmuş bir şekilde bana bakarak.O turkuaz saçlarını ve buz rengi gözlerini hiç bu kadar özleyeceğimi düşünmemiştim

Eli hâlâ omuzumdayken birbirimize yapışarak yürüyorduk

"Lucas.Sen ne zamandan beri Ejderha olabiliyorsun?"dedim

"8 yaşından beri.Bay Phargon ve Bayan Helga'ya Ejderha melezi olduğumu anlatmıştım.Onlar bana bir Ejderha'ya dönüşebileceğimi söylemişlerdi.Uzun uğraşlar sonucunda oldu"dedi

Yanağını öptüm

"Tebrikler bebeğim"dedim

Burunlarımızı sürttük

"Birşey değil"dedi

Karda gire çıka gire çıka yürürken artık sıkılmaya başlamıştım.Bu ikisi neden böyle soğuk ve yüksek bir yerde yaşmak zorundaydılar