-hisleri yok olmuş bir kadınla baş edemezsin park jimin bence benden uzak durmalısın sonun diğerleri gibi olabilir!
-hiçbir hastamı yarı yolda bırakamam black angel.
unutma sadece seni iyileştirmek için burdayım sapıklaşmak için değil!
Bazen hayatta yapabildiğimiz tek şey beklemek, özlemek, mutluluğu aramak veya dua etmek ve bunun gibi birçok şey fakat asla kabulenmeyiz çoğu şeyi 1 yıl öncesine kadar jimin beni elde etmek için elinden geleni yapmıştı fakat şuan öyle değilde silah zoruyla evlendirilmişiz gibi davranıyor ne yazıkki. Bu tavırlarına sadece 4 ay dayandım belki piskolojikdir diye düşündüm ama alakası yoktu sevmiyorsan bırak boşanalım dedim onu bile kabul etmiyordu sanki kamera şakası yapılıyormuş gibi hissetsemde 7 buçuk ay böyle davranması düşüncelerime mantıklı gelmiyordu hemde hiç gerçi hayatımın her dönüm noktası mantıksızdı 20 yaşında evlenip hamile kalmak kadar mantıksız...
Hızla yataktan doğrulup banyoya ilerledim son zamanlarda sancım artmış ve sürekli miğdemin bulanması artık fazlasıyla rahatsız etmeye başlamıştı neyseki bugün randevu günümdü ve biran önce hazırlanıp çıkmam gerekiyordu hızlı bi şekilde duş alıp çıkmıştım dolabıma yönelip uygun kıyafet arayışından sonra nihayetinde düzgün bişeyler bulmuştum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kısa sürede elbisemi giyip hafif makyaj ve saçımı yaptıktan sonra hazırdım gerekli eşyaları çantama koyup telefonumuda aldıktan sonra dikatle merdivenlere yöneldim evde zifiri sesizlik hakimdi demekki jimin erken çıkmış kapıya yönelip açtıktan sonra karşımda arabasına yaslanmış beni bekliyen zayne gülümsedim ve kapıyı kapatıp kilitledim "Oo sizi burda beklemiyordum zayn bey" dedim alayla gülerek
"Nerde kaldın kızım ya ağaç oldum beklemekten"
"Sanki sana beni al diyen oldu uyuz" göz devirip karnıma yöneldi
"Bizim minik amy nasılmış bakalım" elini karnıma koyup hafif eyilerek sorduğu soruya gülümsemeden edememiştim babasından çok insanların bebeğimi benimsemesi birazcık üzzsede artık takmıyorum
"Çok yaramaz ve yerinde durmuyor zayn sanırım artık dışarı çıkmak istiyor" dedim
"Wavv kızımız aceleci ha"
"O senin kızın falan değil lan hangi cüretle yaklaşırsın benim karıma" Jiminin kükremesiyle hızla arkama dönmüştüm
"Seni ne ilgilendirir yürü zayn gidelim artık"
"Hiç biyere gitmiyorsun yürü eve"
"Kapa artık o çeneni lanet olası nereye gidip gitmiyceğime karışamazsın yürü zayn"
Hızla arabaya binerek kemerimi bağladım
"Neden bunu yapıyor ki anlam veremiyorum" dedi zayn
"Siktir et aptal herif nefret ediyorum ondan" "ve hastaneye sür gecikmek istemiyorum" başıyla onaylayıp yola koyulmuştuk camdan ağaçları sayarak içimdeki burukluğu geçirmeye çalışıyordum azda olsa işe yarıyordu
Uzun süren yolcuşuğun ardından hastaneye varmıştık kimliğimi görevliye verip biraz bekledik hemen ardından doktorun odasına yöneldik kapıyı ritimle çalarak gir konutunu aldıktan sonra zayn kapıyı açtı ve buyur etti tebesüm edip içeri girdim
"Ahh bayan kim hoşgeldiniz" dedi doktor juliette
"Hoş bulduk" dedim tebesümümü bozmadan
"Hmm geçin bakalım minik amy nasılmış bi bakalım ha" dedi göz kırparak
"Siz hwa youngun eşimisiniz" dedi zayne "Ah hayır o arkadaşım sadece" dedim hamileliğimden beri birkere bile jimini görmediği için alışmıştı bu laflarıma oda tebesüm ederek karnımı açtı ve jeli sürdü
"Ah bak orda ve baya sabırsız kıpır kıpır bişey bu ya"
"Evet gerçekten öyle çok sert tekmeler atıyor ve canımı yakıyor son zamanlarda" dedim
"Normaldir doğumuna çok az bi zaman kaldı heycanlı olmalısınız ve sanırım steres yapıyorsun sana bunun doğru olmadığını söylemiştim" dedi haklıydı bebeğimi olumsuz etkiliyordu fakat elimde değil stres yapıp yapmamak
"Konuşmak istermisin?" dedi başımla onaylıyıp zayni dışarı gönderdik ona baştan sonra herşeyi anlattım ve tepkisi ölçmek için yüzüne baktım
"Hmm demek eşin bebeği istemiyor ve sana kötü davranıyor öylemi?" dedi
"Evet birgün bi işi için abimle busana gitmişlerdi henüz hamile olduğumdan haberim bile yoktu o gün zayn yani deminki arkadaş benimle kalmıştı kış ayındaydık ve çok fazla fırtına vardı elektirik gidince zayn odama geldi onun karanlık fobisi var çok korkar karanlıktan işte beraber yatmakta zarar görceğimi sanmıyordum sonuçta o eşcinsel ve kadınlara ilgi duymuyor işte öyle böyle sabaha karşı 4 veya 5 gibiydi saat jimin birden kapıyı açtı ve zaynin bana sarıldığını gördü o günden sonra benimle beraber uyumuyor benimle konuşmuyor sadece aynı evde iki yabancı gibi yaşıyoruz ona çoğu kez boşanmak istediğimi söylesemde kabul etmedi" dedim
"Belkide yanlış anlama ama belkide çocuğun ondan olmadığını düşünüyordur?"
"Zannetmiyorum hamileliğimin ilk aylarında iyiydik ve zayn konusu kapanmıştı o zaman sonradan böyle oldu" dedim başıyla onaylamıştı
"Ben gidiyim artık" dedim kısa vedalaşmadan sonra dışarı çıktım kapı hızla açılınca
"Hwa young doğumuna az kaldı ve 2 hafta önceden gelmen gerekiyor az daha unutuyordum"
"Pekala merak etme" dedim ve hastaneden çıktık
"Ee napiyoruz hanımlar"
"Açlıktan ölüyoruz" dedim kıkırdıyarak oda gülümsedi
"Açıkcası bende açım bişeyler yiyelim" Cevap verecekken telefonum çaldı
"Off efendim jin"
"Nerdesin napiyosun ben açım umarım sende açdındır hemen bize geliyorsun jiminde burda itiraz istemiyorum hadiiii" dedi ve telefonu kapattı bu neydi şimdi
"Nolmuş rengin gitti"
"Jin açmış ve yemek yapmış oraya gidelim"
"Varya allahtan başka bişey isteseymişiz olurmuş ha" dedi gülümsediğimde oda yönünü jin'in evine sürdü
"Bunun ne işi var burda" dedim jin'e bakarak
"Bak açıklıyabilirim sana süpriz yapmak istemiş sadece"
"Kapa çeneni o benim muhatabım değil ben eve gidiyorum ve o gitmedende hiçbiriniz gözüme görünmüyorsunuz" çantamı alıp tam çıkacakken jinie kolumdan tutu
"Lütfen herşey geçmişte kaldı ve yemin ederim seni çok özledim"
"Git başımdan jinie seni görmek dahi istemiyorum anlıyormusun ha"
Karnıma sancı girdiğinde olduğum yerde kalmıştım sonrası derin zifiri karanlık.........
