Park jimin
Hwa youngun haberini aldıktan sonra hepimiz apartopar hastaneye gelmiştik meleğim başında ki koca sargıyla savunmasız bi şekilde 2 gündür uyuyordu
Elimi saçına koyup yavaşça okşadım herşeyiyle bana huzur veriyor nedendir bilmem ama bi bakmışım kalbim onu her gördüğümde depar atıyordu çocuklara söylediğimde aşık olmuşsun dediler hiç aşkı tatmıyan ben hastama(!) aşık olmuşum.
Biraz daha oyalandıktan sonra içeri tanımadığım biri girdi kalkıp boş boş baktım fakat o hwa young'uma bakıyordu
"Kimsiniz?" diye sordum
"Şşey ben bilerek yapmadım yemin ederim o birden fren yapınca görmeden çarptım ona"
"Neden kaçtınız o zaman polis heryerde sizi arıyor"
Hwa young
"Ya ne hayvan gibi bağırıyosunuz uyuyorum burdaaa" gözümü açmadan konuştuğumda elimin üstünde bi sıcaklık hissetim gözlerimi açtığımda bu jimindi
"Uyanmışsın bekle ben doktoru çağırıp hemen geliyorum" dedi ve çıktı karşımdaki adam bana bakıyordu ona ne var dercesine kaşımı oynayığımda başını eymişti çokta sikimdeydi zaten.
Doktor geldi ve bütün kontrölleri yaptıktan sonra cümbür cematt herkez içeri daldı bana bakma şekilleri komiğime gittiği için kıkırdadım arsızca
"Vur dedik öldürdünüz ya o nasıl giriştir" kai üstüme atlıyıp sarıldı bende kollarımı boynuna doladım
"Şapşal şey daha ölmedim fakat biraz daha sıkarsan ölücem"
"Yah 2 gündür çok korkuttun bizi pislik" dedi jonhyun
"Ne yani 2 gündür uyuyormuyum" dedim
"Evet tam tamına 2 gündür uyuyorsunuz hanfendi" dedi namjoon
"Uww o zaman uykumu almışımdır ha... Bi dk ya benim bebeğim o nerde lan hangi siktiğimin evladı çarptı bana" diye bağırdığımda herkezin gözü pörtlemiş gibi bana bakıyordu joy yanıma gelip
"Merak etme abla bebeğin iyi fakat arkası biraz uf olmuş babam yaptırıyo takma" dedi içim birazda olsun rahatlamıştı
"Ya öyle bakmayın gerçek bebek değil ablamın süper zeka motoru" dedi ekliyerek derin nefes alıp oturur pozisyona geldim
"Desenize uçağıda kaçırdım"
"Yok gidersin ya acele etme dinlen biraz" dedi babam başımla onayladım herkez çıktıktan sonra jimin tekrar girdi odaya ona bakamıyorum daha doğrusu korkuyorum elimle oynamaya başladım çenemden tutup kaldırdı
"Young bana bak lütfen" gözlerim onunkilerle buluştuğunda istemsizce yutkundum "seni seviyorum black angel" diye fısıldadı kulağıma gözlerimi kapatıp anın tadını çıkardım dudaklarımda baskı hissedince istemsizce haraket ettim elimi yanağına koydum yavaş yavaş karşılık verdiğimde kalbim dahada hızlanmıştı kendimi ayırdığımda yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım yoksa onun büyüsüne kapılıp herşeyden vazgeçebilirdim....
Park jimin
Hwa young bebeğim nerde diyince bi an hamile olduğunu düşünmedim değil fakat motoru kast ettiğini anlıyınca içim rahatlamıştı o artık iyi fakat onu asla bırakmıycam yanına uzanıp yavaşça sarıldım ona
"Çok korktum meleğim seni kaybediceğimi sandım ama beni bırakmadın seni asla bırakmıycam ne olursa olsun seni seviyorum"
Fısıltıyla konuşuyordum ama onun duyduğuna eminim sanki onun kokusu gitmiş yerini hastane kokusu almıştı
"Biliyormusun ilerde evlendiğimiz zaman küçük küçük younglarımız olcak düşünsene benden senden bizden küçücük bebekler (burnumu çekip devam ettim) biliyormusun annem ve babam bana asla ilgi göstermediler ama ben bizim çocuklarımızada sana da hep çok iyi bakıcam söz veriyorum kim hwa young" gözlerimi silip başına küçük bir öpücük kondurdum onun verdiği huzurla gözlerimi yumdum....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~KARMAŞIK PJM~
Fanfiction-hisleri yok olmuş bir kadınla baş edemezsin park jimin bence benden uzak durmalısın sonun diğerleri gibi olabilir! -hiçbir hastamı yarı yolda bırakamam black angel. unutma sadece seni iyileştirmek için burdayım sapıklaşmak için değil!
