°Luna° (H.S)

30.-Final Chapter

Μερικά χρόνια αργότερα

Οι τελευταίες λέξεις του πρώτου μου βιβλίου μόλις προστέθηκαν. Είναι έτοιμο. Είναι γραμμένο με όλη την αγάπη μου.

Κοιτάζω τις τελευταίες λεπτομέρειες και αποθηκεύω το κείμενο μου. Σύντομα θα εκδοθεί και το όνειρο μου θα πραγματοποιηθεί, μοιάζει σαν ψέμα.

Πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο μα πάντα φοβόμουν μέχρι που μια μέρα αποφάσισα ότι δεν πρέπει να φοβάμαι πλέον.

Όλους αυτούς τους μήνες δουλεύω σκληρά για αυτό ακόμα και αν δεν πρέπει. Ακόμα και αν ο Harry πολλές φορές μου φωνάζει.Για άλλη μια φορά έμεινα να γράφω μέχρι το ξημέρωμα ξέροντας ότι σε λίγο ο Harry θα σηκωθεί και θα μου φωνάξει μα δεν με νοιάζει.

Ακούω βήματα από τον μακρύ διάδρομο που οδηγεί στο δωμάτιο μας και καταλαβαίνω ότι μόλις ξύπνησε. Έρχεται στο σαλόνι όπου συνηθίζω να γράφω τα βράδια και με κοιτάζει.

"Πάλι δεν κοιμήθηκες?" ρωτάει νυσταγμένος ενώ τρίβει τα μάτια του. Λατρεύω να κοιτάζω τον Harry τα πρωινά.

"Έγραφα." λέω ενθουσιασμενη.

"Τι σου είπα για αυτό Lulu? Ο γιατρός άλλωστε είπε ότι πρέπει να ξεκουραζεσαι." ξεκινάει να λέει όσο εγώ κοιτάζω αλλού.

"Είσαι υπερπροστατευτικος Harry." γκρινιάζω όμως ξέρω ότι έχει δίκιο. Σηκώνομαι από τον καναπέ αφήνοντας την μακρυά μπλουζα μου να καλύψει την φουσκωμένη κοιλιά μου. Ακόμα και τώρα δεν θέλω να με σταματήσει τίποτα.

"Θέλω απλά να ξεκουραζεσαι. Ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη σου μωρό μου." λέει δίνοντας μου ένα πεταχτο φιλί στο μέτωπο κάνοντας με να χαμογελασω αμέσως.

"Λοιπον το βιβλίο μου είναι έτοιμο." λέω αλλάζοντας κουβέντα.

"Αυτό είναι υπέροχο." χαμογελάει. "Όμως πρέπει να ξεκουραστείς αμέσως μην μου αλλάζεις κουβέντα. " λέει αυστηρά και γελάω.

Παντρευτηκαμε πριν από τρία χρόνια περίπου και από την αρχή θέλαμε η οικογένειά μας να μεγαλώσει.

Ξέρω ότι ο Harry θα γίνει υπέροχος πατέρας. Ειναι ήδη ξετρελαμενος με την ιδέα του μωρού.

"Τι σκέφτεσαι και χαμογελάς? " ρωτάει περίεργα.

"Ότι τα καταφέραμε." λέω και τον κάνω να χαμογελάσει.

"Ήταν δύσκολος ο δρόμος." παραδέχεται.

"Όμως είμαστε εδώ, μαζί." λέω. "Τα καταφέραμε." ξαναλέω. Τον αγκαλιάζω και νιώθω ευτυχισμένη.

"Σε αγαπώ Lulu." λέει.

"Σε αγαπώ Hazza. " λέω κοιτάζοντας τα πράσινα μάτια του.

Μετά από τόσες δοκιμασίες καταφέραμε να είμαστε μαζί. Τίποτα δεν τελειώνει ομως έτσι, οι ζωές μας τρέχουν κάθε δευτερόλεπτο που περνάει και κάθε τέλος είναι μια καινούρια αρχή. Έτσι θέλω να το αποκαλώ λοιπόν. Καινούρια αρχή.

ΤΈΛΟΣ

Μοιάζει σαν ψέμα. Άλλη μια ιστορία μου μόλις τελείωσε. Ελπίζω να σας άρεσε αυτή η ιστορία καθώς και το τέλος της. Σε αυτό το σημείο πριν προχωρήσω στα final thoughts θα ήθελα να πω ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στην @Linn_k που αγάπησε αυτην την ιστορία περισσότερο από κάθε άλλη και που με βοηθούσε πάντα ακούγοντας όλες τις τρελές ιδέες μου. Τέλος ευχαριστώ όλους εσάς που δείξατε ιδιαίτερη αγάπη σε αυτήν την ιστορία. Τα υπόλοιπα σε λιγάκι.

-Κat. ❤️