Best Friends with Royalty
Bölüm 1 : Arkadaş
Çeviri: Xingwu
Baekhyun: 12 yaşında.
Chanyeol: 10 yaşında.
__________
Kan.....
Sıcak sıvıya ne oldu....
Baekhyun kayalık zeminin üzerinde durdu, yüzünü aşağıya eğdi ve ağır nefesler aldı. Kafasında sancı vardı ve kolunda kesikler de vardı. Çakıl vücudunun, çıplak derisinin içine her acı küçük dalgalar yaratarak kazınmıştı. Orada vizyonlu lekeler vardı ve yaptığı her hareket artmasına sebep olmuştu. O sadece kalp atışlarını sakinleştirmeye çalışırken, bitkin nefesiyle konsantre
olmaya çalışıyordu, izlerinin farkındaydı. Sıcak kan, çatlamış dudaklarından kolundan tarafa akıyordu. Ayağa kalkmaya çalıştı ve sert yumruğuyla ağzındaki kanı sildi.
Nihayet dik durdu ve rahatladığını hissetti. Küçük bir gülümseme ile, küçük bir adım attı. Dizine dokunduğunda tısladı ve acıdığını hissetti. Kafasını bir kaç kere salladı ve görüş alanındaki sarı lekeleri uzaklaştırdı, ama ayakta durmak istediğine karar veremiyordu.
“Sen.”
Sesi onu ürküttü, ama Baekhyun hâlâ baş dönmesini kovmaya çalışıyordu.
“Yah! Fakir! Ne yapıyorsun, Prens Chanyeol konuşuyor?”
Bu sert bir sesti ve çok terslemişti. Sesin sahibi ona bakması için saçlarından tutarak yukarıya kaldırdı. Baekhyun ‘Prens Chanyeol’a’ ters ters baktı.
“Sen yaptın değil mi.” Chanyeol sadece söyledi.
Sertçe gülümsedi. “Ben yapmadım.”
Chanyeol ona baktı, gözlerindeki duygu sahteydi. Baekhyun geri ona baktı, kolundaki ağrıları ve sürekli nöbet geçirmelerinden korkmadı.
“Benim odama gidelim ve onu tedavi edelim," Chanyeol uzaklaştı ve ikinci bir bakışı esirgemedi. "Onunla konuşmak istiyorum.”
Baekhyun... Baekhyun sadece bir fakir iken, o prensti. Bir fakirin hayatı her zaman atılmalı olabilirdi.
________
“Adın ne?”
Baekhyun odasına yürüdüğünde dediği ilk şeydi. O şimdi daha iyi hissediyordu. Kolu sıkıca bağlı olmasına rağmen hâlâ keskin acıyı hissedebiliyordu ama umursamadı, hiç değilse yürüyebiliyordu.
“Byun Baekhyun” kısaca cevap verdi.
Chanyeol oyuncak uçağı kaldırarak baktı. Baekhyun için, sürpriz bir gülümseme verdi.
“Ben Park Chanyeol. Memnun oldum.” bir kaç adımla Baekhyun ile yatak odasındaki kapının sınırına geldi. Parlak bir sırtıma ile, Baekhyun’un elini yakaladı ve duvara yerleştirilmiş masaya doğru ilerledi. O, sandalyeye yerleşmeden önce sandalyeyi oturması için çekti. Baekhyun sert ve düz bir şekilde beceriksizce oturdu. Elleriyle ne yapacağını bilmiyordu, bu yüzden onları sürekli sıktı. Chanyeol ona aptalca gülümserken, ona baktı. Ne diyeceğinden bilmiyordu. Sonra, boğazını temizledi.
“Evet?” Chanyeol sordu.
“Um... Ben neden buradayım?” Baekhyun yavaşça sordu.
Chanyeol şaşırmış görünüyordu. “Çünkü sen benim arkadaşımsın.”
Baekhyun neredeyse kendi tükürüğünde boğuluyordu.
Arkadaş? Ciddi mi? Biz ikinci kez tanışıyoruz. Ve o bizi arkadaş mı beyan etmişti? Ne hakla, bunu demek zorunda mı?
