Hoofdstuk 6

39 3 0
                                    

Een week was voorbij en mijn ouders hadden geappt want ze waren bezorgd, jij denkt dan dat is toch logisch, maar niet voor mij. Ze vroegen waar ik was ze gingen me bellen.
Ben nam de telefoon over, en zei dat ik bij hem was omdat ik dat geruzie van hen ( mijn ouders dus) zat was. Hij is echt de allerbeste.

Layla kwam binnen met een blij gezicht.
Ze zei: lieve Chelsea, en Ben natuurlijk, jullie mogen naar huis!
Ben was heel blij voor me, maar ik had het hier veel fijner dan thuis.
Ben zei dat ik nog wel een tijdje bij hem kon blijven ( ik zei toch dat hij de beste was). Ik fietste met Ben mee naar huis. Aangekomen bij zijn huis, stond zijn moeder met een telefoon in haar hand.
Ben's moeder was heel boos, ze had mijn moeder aan de telefoon. Zij dacht namelijk dat Ben bij mij was, en mijn moeder dacht dat ik bij Ben was.
Ze zei dat ik naar mijn eigen huis moest gaan, en toen ineens moest ik keihard huilen.
Ze zei dat ik nog wel even hier kon blijven, maar dat mijn ouders me wel even wouden spreken.

Ik ging naar mijn huis (dat gelukkig om de hoek was), en mijn ouders zaten daar met een heel verdrietige Lou.

I wish you where hereWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu