WAT! maar, maar.... Mijn haar, dat is het enigste wat ik een beetje mooi vind aan mezelf.
Zei ik.
Maar het valt uiteindelijk toch wel uit, dus dan kan je er beter nu aan beginnen, zei de moeder van Ben.
Je hebt gelijk, zei ik. Kom maar op. Ik deed mijn ogen dicht, en toen ik ze weer open deed........WAS IK KAAL!!
O.M.G. Ik was kaal! Ben zei dat het hem niet uitmaakte of ik kaal was of niet, en gaf me een knuffel. Ik kon het niet geloven. Mijn haar eraf! Weg! Foetsie!
En toen.....
Ik viel ineens flauw. De moeder van Ben en Ben zelf, brachten me naar het z.h. (Ziekenhuis) en de vader van Ben zorgde natuurlijk voor Lou.
Layla zij dat mijn kanker erger was geworden en dat dat vlekje (als je niet meer weet wat dat is lees dan even terug) terug was gekomen. Het punt was dat ik weer een week in het ziekenhuis moest blijven, Ben zij natuurlijk dat hij bij me bleef, en de moeder van Ben zij dat ze elke dag langs kwam.
Het is een week later (nou ja zes dagen)
Ik had nog drie operaties gehad en heb weer dat stomme pijnlijke buisje in mijn hand.
Ben en ik lagen samen in mijn bed een filmpje te kijken, en eindelijk kreeg ik een berichtje van Lili. Ik heb nog niks over haar verteld, dus laat ik dat maar even nu doen.
Lili
is 14 jaar
zit op het Koninklijk college
Zij is/was mijn Beste vriendin
Sinds zij met Eric heeft, besta ik niet meer voor haar. Het lijkt alsof ze mij niet meer kent (maar gelukkig heb ik Ben).
JE LEEST
I wish you where here
De TodoHet gaat over een meisje met kanker genaamd Chelsea ze lacht zelf haar hele verhaal uit dus veel plezier met lezen.
