Hoofdstuk 14

33 3 0
                                    

Ik moest zo snel mogelijk, de aller ergste operatie ondergaan.
Terwijl Layla met Lea en Rob praatte, kreeg ik de operatie.

Een paar uur later kwam ik bij van de operatie die ik had ondergaan.
Ik zat op me bed Layla, Lea en Rob kwamen naar mij toe.
Ze hadden alle drie een heel droevig gezicht.
Ze zijden dat er nog maar drie op de duizend procent kans is dat ik blijf leven. Ze durfden het nog niet aan mijn kleine zusje Lou te vertellen, want ze waren bang dat zij ook depressief werd.

Ben én Suzan kwamen. (Ik had nooit gedacht dat Suzan ook nog zou komen).
En toen.... BEN KUSTE ME! O.M.G. Dit was het mooiste moment in mijn leven.
Ben zei dat hij me nooit zou laten gaan, en dat als ik dood ging, hij mij nooit zou verlaten en vergeten. Ik had tranen in mijn ogen. Dat was zo lief wat hij zei. Ik zei: Ik zou jou ook nooit vergeten, en gaf hem een knuffel.

I wish you where hereWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu