Flademian Monarchy 5: Dealing With Mr. Wright

VII

Hindi parin makapaniwala si Phoebe. May naganap na sa kanila ni Robert. At habang inaalala ang nangyari kinagabihan, hindi niya maiwasang kiligin at mapahagikgik sa kanyang iniisip. Lalo siyang nagsumiksik sa bisig ng binata, inamuy-amoy pa ito. Ang bangu-bango talaga nito.

Robert has been nothing but the sweetest lover. Wala naman sa may iba siyang mapaghahambingan ngunit hindi niya akalaing magiging ganoon ang kanyang unang karanasan. He made the night all about her. He pleasured her in a way she never thought possible.

"How are you feeling?" Si Robert iyon, ngiting-ngiti habang pinagmmasdan siya. Ni hindi niya nalamayang nagising na pala ito sa tabi niya.

"I feel great. Thank you." Sabi niya rito at humilig mulit sa dibdib nito. Ang sarap sa pakiramdam na naroroon. She felt safe there.

Ganoon nalang ang kanyang tili ng bigla siyang kubabawan ni Robert, walang pakialam kahit pa kumot lang ang tanging nagtatakip sa kanilang hubad na mga katawan.

"Robert!" Tili niya, tatawa-tawa.

"Okay ka naman pala, eh." Kinindatan pa siya nito at tapos ay nagtaas-baba ang dalawang kilay. Natawa siyang muli sa kapilyuhan ng binata.

"No!" Tili niyang muli. Hindi iyon pinansin ni Robert, bagkos ay bumaba ito upang halikan ang kanyang katawan, magmula sa kanyang leeg papunta ng kanyang puson. Hindi malaman ni Phoebe kung makikiliti ba siya o magpapatangay sa init ng bawat halik ng lalaki. In just a second, she felt that feverish yet pleasurable feeling again.

Dahil doon, hindi niya sinasadyang masipa ang lalaki, dahilan upang mahulog ito sa kama. Nagmamadali namang sinaklolohan niya ito.

"Sorry." Sabi niya rito, mukhang nasaktan talaga ito. Dumaing ang lalaki habang hawak-hawak ang balikat nito. Mukha iyon parteng ng katawan nitong tumama sa pagkakabagsak nito sa sahig.

"Kiss mo ko." Lumabi ang lalaki, hindi tuloy niya malaman kung umaarte lang ba ito. Ganoon pa man, pinagbigyan niya ito. She liked kissing him anyway. Hanggang sa muling naging maiinit ang halik na pinagsasaluhan nila. They made love once more.

Mahigit isang oras nalang at magtatanghali na ngunit nanatili lamang silang dalawa roon, nakahiga parin at magkayakap. Ayaw pa nilang bumangon.

"When I was younger, I wanted to be a physicist. I guess I've been too busy, being too competitive without me realizing it. Maybe because I just wanna prove everyone that I'm more than a duke's middle child." Sabi ni Robert maya-maya. Nakapikit ito at tila wala sa loob na ikinwento iyon sa kanya. Mukha namang hindi inaantok ang lalaki.

Hindi agad siya nakapagsalita. Ganoon pa man, naisip niyang mag-open up din dito ng ilang bagay na hindi pa nito alam sa kanya kagaya ng ginawa nito ngayon lang. Marahil, isang paraan iyon nito ng pakikiptaglapit sa kanya.

"My grandfather is an English aristocrat. He's quite powerful, too. I've been hiding because of him. Ni hindi ko magawang kamustahin ang mga magulang ko dahil natatakot akong baka madamay sila sa galit ng lolo ko. Tinakasan ko kasi siya. He wanted to marry me off to someone I don't know." Napadilat si Robert sa kanyang sinabi. Ilang beses itong napapikit bago magsalita.

"Kaya ba sumama ka sa akin agad? Ginipit kita, hindi ko alam." Bumaha ang guilt sa ekpresyon ng lalaki. Nagyuko siya ng ulo at tumango. Hindi niya intensyon na ma-guilty pa ito dahil sa nagawa nito.

Ang totoo ay nagpapasalamat siya dito naging madali ang buhay niya simula nang tumira siya sa bahay nito. Natulungan siya nito nang hindi nito nalalaman. Mabuting tao ito. Nagkataon lamang na iba ang naging pagkakakilala niya rito noong una.

Nagkwentuhan pa silang muli hanggang naging sa magaanang kanilang usapin, hanggang sa magkatawanan na sila.

"Oh, I'm so sorry." Sabing muli ni Robert sa kanya. Inakap siya nito at hinagkat sa kanyang noo.