Love?

Chapter 33

Gelie's POV

Lumapit saamin ni Martin ang taong nagpa-kilig, nagpasaya, nagpahulog, nagpahiya, napagtripan, napaglaruan, nagpaiyak sakin at ang minahal ko.

Bakit pa siya nagpakita?

Nakapag-move on na ako.

Nung 1st year pa kami huling nag-usap.

Pero parang bumabalik nanaman ang lahat.

Damdamin ko,

Saya ko,

Kilig,

Pero isa ang napaka-bigat kong nararamdaman...

Ang kirot at sakit ng ginawa niya sa akin.

"B-bakit ka andito?"

"School ko rin toh noh."

"Diba nasa America ka?"

Pumunta nga pala siya sa America..

"Uh, well. I'm back. And I'll be staying here for good."

"Edi dito ka na ulit mag-aaral?"

Si Martin at Lance lang nag-uusap.

Ayoko. Ayoko makipag-usap sa kanya. Hindi ko pa kaya.

Feeling ko anytime, magbe-breakdown na ako.

Naaalala ko nanaman kasi lahat ng ginawa niya sa akin eh.

At sobrang sakit ng mga yun dahil ang tang mahal ko pa ang gumawa.

"S-sige. Alis na ako." sabi ko.

Maglalakad na sana ako ng hinawakan ako ni Lance.

Dugdugdug.

Lecheng puso! Nasaktan na nga, tumitibok parin!

"Pwede mag-usap muna tayo?"

"Wala naman tayong dapat pag-usapan." sabi ko sabay iwas ng tingin.

Hinigpitan niya ang hawak  niya sa braso ko.

"Sige na, please?"

"Pare, bitawan mo siya.. Sabing ayaw eh.." sabat ni Martin.

"Pero pre, gusto ko lang makipag-usap sa kanya."

"Fine!!!!" sabi ko "PEro sandali lang ah."

Ngumiti siya at naglakad na kami.

Andito kami sa isang booth sa fair.

Yung mini cafe.

"Ano ba pag-uusapan natin?" sabi ko ng hindi nakatingin sakanya.

"Uhmm. Gelie.."

"I'm sorry..."

Nagulat ako sa sinabi niya pero agad ding nakabawi.

"Okay lang. Tapos na. Nangyari na ang nangyari. Yun lang ba? Pwede na umalis?" tumingin ako sakanya ng may baklong expresyon.

"Mahal kita Gelie.."

"Oh not again, Lance. Ayoko na. Niloko mo ko once alam kong mauulit nanaman yun." sabi ko with a cold voice.

"That's supposed to be a joke."

"A joke? Wow. Ha-ha. Well, good job kasi sobrang nakakatawa ang joke mo na tipong mabasag na puso ko sa kakaiyak......sa sobrang nakakatawa mong joke." sarcastic kong sabi at umalis na sa cafe.

Buset. Dapat nagsasaya ako eh.

Bakit pa kasi dumating yun g*gong yun?

Dadating ng parang walang nangyari.

Tas sasabihin na joke daw yun?

Hahahaha ang benta ng joke niya, grabe.

Tinext ko na lang si bes.

To: Bes

"Bes, uwi na ako.Sumakit ulo ko eh."

*sent*

Nag-pasundo na lang ako. Tinatamad ako mag commute.

Pagkadating na pagkadating ko sa bahay, humilata na agad ako sa kama ko.

Althea's POV

Umuwi na si bes :(

Ano kaya nangyari dun?

Hay siguro kelangan niya lang talaga ng pahinga dahil naging busy siya.

Kasama ko si Josh ngayon.

Naglalakad kami sa may park dito sa school namin.

Ang daming tao!

Open house kasi toh.

May iba ding old students na napadalaw.

Tapos may nakita akong pamilyar na mukha.

Okay now I know bakit naging ganun si bes.

------------------------------------

ang sweet oh! ----------->