DABUM ~2

Bölüm 8

Jaebum:

Bu Dahyun'a yaptığımız bir şakaydı.
Çünkü uzun zamandır hasta olduğumdan şüpheleniyordu.
Biz de ona bir şaka yapmaya karar vermiştik...
Eşek şakası...

Olay şöyle olmuştu.

Bir gün Sana yanıma gelmiş ve "Dahyun'a bir şaka yapmak istiyorum" demiş, planını anlatmıştı.

Yapmak istememiştim.

Üzüleceğini biliyordum.
Ama herkes çok ısrar edince "Tamam" demek zorunda kalmıştım.
Rolüm gereği her gün solgun görünümlü bir makyaj yapılmıştı bana.

Onlar şakayı uzatmak isterken, ben artık bir son vermeye karar vermiştim...

Hazır bu şakayı yaparken, bir de sürpriz ekledik işin içine...

—

"Dahyun, halsizim işte. Bu çocukların da abartmakta üstlerine yok. Kusuyorum diye abartıyorlar. Bir şeyim yok. Cidden" dedim.

"Gerçekten mi ?" Dedi. İnanmışa benziyordu.

"Evet... Bir şey diyeceğim ama kızma" dedim.

"Tamam öyleyse. Söyle" Dedi.

"Dahyun, kızmandan korkuyorum" dedim.

"Jb söylemezsen kızacağım" dedi.

"Bu hastalık olayı... Şey... Şakaydı" dedim.

"Ne ?!" Dedi.

"Evet" dedim.

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun ? Ben her gün azap çekiyorum fark etmiyor musun ?" Diye bağırdı.
Sonra çantasını toplayıp kapıdan çıkmak üzereyken onu durdurdum.

Ve sonra...
Uzun zamandır yapmak istediğim şeyi yaptım...
Öptüm onu...

Dahyun'un dudaklarından ayrıldıktan sonra "Şimdi beni iyi dinle Dubu"dedim ve Dahyun'un önünde diz çöktüm.

Ne olduğunu anlamamıştı.

Önünde, siyah kutuyu açtım.
O sırada kapı açıldı ve bütün üyeler içeri girdi.
Hepsi planda vardı.

"Benimle, uçsuz bucaksız gökyüzünde uçmaya, var mısın Kim Dahyun ?" Dedim.

Dahyun ne yapacağını bilmiyordu...

Bütün gözler onun üstündeydi...

——
Kitap bitecek... Az kaldı...
Bu biter bitmez yeni bir kitap yayınlayacağım. Ama bu hafta olamayabilir çünkü sınavlarım başlıyor.
Görüşlerinizi yazmayı unutmayın. :)