DABUM ~2

Bölüm 4

Jaebum :
Biz gitmiştik o gün.
Ve her şeyi planladığımız gibi yapmıştık.
Dahyun pijamalarıyla indirilmişti aşağı.
Beni görmüştü...
Ama olmamıştı...
Olmamıştı...
Hatırlamamıştı İşte...

Başka bir gün kolye olayını denemiştik. Arabada ona kolyeyi takmış, eline pansuman yapmıştım ama o da olmamıştı...

Bir hafta boyunca görmedim onu.

Chaeyoung ve diğerleri o kadar çok çabalıyorlardı ki, geceleri, gündüzlerine karışmıştı.
Ama...
Olmuyordu...
Olmuyordu..
Belkide olmayacaktı...

Aradan 3 hafta geçmişti. Onu nadiren görüyordum. Twice ile bir comeback yapacağımız için, çok çalışıyorduk. Dahyun da danslara çalışmak için yanımızda oturuyordu...

Koltukta oturarak bizi seyrediyor, Jyp'nin verdiği telefonla oynuyordu.

Ama beni hatırlamıyordu

——

Youngjae tepemde bas bas bağırınca ve bir süre sonra da ayaklarımı gıdıklamaya başlayınca uyandım.

"Ne yapıyorsun Youngjae ?"

"Uyan diye uğraşıyorum."

"Aferin sana. Al uyandım işte. Ne var ?" Dedim.

"Yaa. Yapma böyle. Hadi kalk. Kahvaltı yapacağız" dedi.

"Tamam üstümü değiştirip geliyorum" dedim.

Bir kaç haftadır o kadar yorulmuştum ki. Uyumak benim de hakkımdı...

Sonra Youngjae'in odamdan çıkmasıyla, kıyafetlerimi değiştirip, alt kata indim.

Herkes üstünü giyinmiş, kahvaltılarını neredeyse bitirmişlerdi.

"Sonunda gelebildin mi ? Biz senden önce uyanıyoruz" dedi Yugyeom.

"Yorgundum" dedim sessizce.

"Neden hyung ? Niye böylesin ?" Dedi Jackson.

"Bilmiyorum Jackson. Zor bir zaman benim için. Bedenim artık bazı şeyleri kaldıramıyor. Güçsüzüm. Yoruldum. Bıktım. Ve belkide Dahyun olayları yüzünden oldu bunlar"  dedim.

"Yapma böyle. Sen iyi değilsin artık" dedi Youngjae.

"Neden peki neden ?" Diye söylendi Bambam.

"Çünkü...
Bilmiyordum İşte...
Belkide Dabum gerçek değildi.
Aslında hiç gerçek olmamıştı belkide.
Ne kadar uğraşsak da olmuyordu... Ve olmayacaktı belkide"

"Hayır. Yok öyle bir şey. Dabum gerçek" dedi Mark bana bakıp.

Sesli düşünmüştüm sanırım.

"Evet hyung. Dabum gerçek. Sizin aşkınız, sizin birbirinize olan sevginiz. İkiniz... Siz gerçeksiniz... Hep gerçektiniz" dedi Jinyoung.

"Bilmiyorum Jinyoung. Sevseydi, unutmazdı belkide beni. Ben unutamazdım onu" dedim.

"Ama o istemezdi ki böyle bir şeyi. Kim ister ? Sen olsan, sende hatırlayamazdın. Emin ol. Kimse hatırlayamazdı" dedi Jinyoung.