Devil May Cry- Dług

Pod taflą jeziora

Sammie się uspokoiła.

-Czemu uważają, że jestem martwa?

-Jak to?

-Ja... leżałam tam, pod taflą jeziora... "Zapomniał świat cały co kiedyś się stało.Dlaczego w noc ciemną dziewczyna odeszła.Dlaczego wśród nocy zakazaną drogą, Pomimo złej mocy poszła nad jezioro." Tak szeptali.

Nero wyglądał, jakby nad czymś dość intensywnie rozmyślał.

-Mówili coś jeszcze?

-"Darmo trudzisz się.W ciemności stawiasz kroki.Nie masz przyszłości.Gwiazdy wróżą śmierć tej nocy.Bez celu błąkasz się.Nie znajdziesz tu pomocy.Gwiazdy wróżą dzisiaj śmierć.I grób wśród odmętów wody."

-Czego oni sie uparli z tym jeziorem?

-Ja... nie pamiętam. Nie pamiętam wiele ze swojego dzieciństwa...

"Musieli jakoś wymazać jej pamięć..." pomyślał białowłosy.

-Choć. Musimy sie już zbierać, żeby cie odstawić do wuja- Sammie w odpowiedzi wstała i odziała swój płaszcz.

W biurze prócz Morrisona i Dantego siedziała Lady; jakby na nich czekała.

-Ty jesteś Sam, prawda?- zwróciła sie do młodej.

-Tak. Coś sie stało?

Lady wręczyła jej kopertę.

-Co to takiego?

-Bilety na podróż.

Zajrzała do środka. Rzeczywiście. Były tam 2 bilety na przejazd pociągiem ze stacji Red Grave aż na Londyńskie lotnisko. Przejazd był zaplanowany na godzinę 9:35. Sam spojrzała na zegarek. 8:40.

-Stacja jest troche daleko- mruknął Nero.

-Odwioze was- zaproponował Morrison. Sam spojrzała porozumiewawczo na swojego opiekuna, na co on skinął głową.

-Będzie nam bardzo miło- uśmiechnęła się.

-W takim razie, jade z wami.- wtrącił Dante ubierając swój czerwony płaszcz.

-Wycieczki ci sie zachciało?- zaśmiał sie Nero.

"nie ufa mi? Albo coś kombinuje..." pomyślał Nero. Spojrzał podejrzliwie na niego.

-Koło stacji otworzyli nową knajpe. Chce ją przetestować- mruknął wychodząc z biura.

Młody zamknął za nimi drzwi i rzucił klucze Morrisonowi.

Ten zasiadł za kierownicą, Dante koło niego z przodu, a Nero i sam siedzieli na tyle.

Mężczyzna odpalił silnik i po chwili znaleźli sie w trasie.