KOLEJ GÜNLÜĞÜ

BÖLÜM 22

Bazı yerlerde hatalarım olabilir. Dün yazdığım bölümün yarısı silindiğinden dolayı az önce tekrar yazmak zorunda kaldım.

Arel ilk duraksadı sonra bozuntuya vermeden devam etti. "Bende aras 'la sevgiliyim arkadaşlar. " dedi.

Alay ediyordu bizimle. Berk "Ciddiyim ben arel." dedi.

Arel devam etti. "Hatta ben Gay'ım biliyormusunuz? Tabi bilmiyordunuz. Hatta deniz de erkek."

Berk kolunu omzuma atıp "Arel ben fazlasıyla ciddiyim." dedi.

Arel "Ne saçmalıyorsun sen." dedi alaylı tavırla.

Berk elimi tutup "Saçmalamıyorum gayette ciddiyim." dedi.

"Benle kafamı buluyorsunuz siz."

"Neden inanmıyorsun. Senin yerine beni seçmesi koydumu sana?"

"Derin senin gibi biriyle olamaz da ondan şaşırdım. Kim üvey bir insanı sever ki."

Arel can yakmakta fazlasıyla ustaydı. Herkesi nerden vuracağını biliyordu. Ama senle işim daha bitmedi Arel Ateş. Daha ne acılar gösterecem ben sana.

Berk ağlamamak için kendini zor tutuyordu. "Kim senin gibi bir evladı sever ki." dedi berk.

"Neyse yinede şanslısın ben senin gibi insanların acılarından beslenerek güçlenen biri değilim. İnsanların acı çekmesini sağlayarak ayakta kalıyorsun. Ben acılarla beslenmiyorum her şekilde güçlüyüm ve ayaktayım. Belki o yüzden DERİN SENİ DEĞİLDE BENİ, DENİZ SENİ DEĞİLDE ARASI SEÇMİŞTİR?"

Arel yutkundu. Gözleri doldu, dili tutuldu konuşamadı. Onun en zayıf noktasından vurmuştu aşık olduğu kadından.

Onun canı yanınca benimkide yanıyordu. "Berk yeter artık yürü." dedim. Buna daha fazla katlanamazdım.

Arel arkamızdan bakıyordu. Biraz hüzün biraz öfke biraz nefret biraz acıyla.

Merdivenlere yetişince durdum. "Sen ne yapıyorsun. Hani sen onun gibi değildin neden en büyük acısından vurdun." dedim.

Dişlerini sıkarak "Hakketti. O da beni yaraladı. Daha ağırını hakkederdi o." dedi.

"Yeter berk. Hem bu sevgili olayı nerden çıktı. Planın bir parçası bile değildi. Bizim planımız farklıydı. Canını bi kere yakacaktık benim canımı yaktığı gibi." dedim.

Berk alaycı şekilde güldü. "Sen saf salaksın derin. Biz sevgiliyiz diyince arelin canı yandı zaten fark etmedin mi?"

"Arelin canı bundan yansaydı o gün bana onları söylemezdi. Benim canımı yakmaktan hoşlanıyor o. Hem baksana Deniz diyince akan sular durdu onda. Deniz varken ben kimim? " gerçektende öyleydi. Her seferinde canımı acıtıyordu.

"Harbiden salaksın sen. Tek diyeceğim bu." Arkasını dönüp gidiyordu ki bir an durdu bana döndü. "Plan işini bana bırak yarısını hallettim bile." deyip devam etti yoluna.

Planı uygulamakta kararlıyım. Onun bana aylardır çektirdiği acıyı ben ona birgün de ve ağır şekilde çektirecektim.

Derse geçmem gerekiyordu ama ders kimyaydı ve benim en nefret ettiğim ders. Saate baktım dersin bitmesine 20 dakika var. En mantıklısı kantine inmekti.

Kantine inince arası gördüm. Benim neşe kaynağım şuan oldukça üzgündü ve bu benim hoşuma gitmiyordu. Yanına giderek "Mutlu prensimin nesi var." dedim.

Aras buruk şekilde gülümsedi sadece. İki sıcak çikolata kapıp hemen masaya oturdum. "Anlatabilirsin bana. Ben, benim mutluluk kaynağımı üzgün görmeye alışkın değilim. "