Short poems

fourteen

Anatomia oka

Zamykając oczy się zastanawiałam
Jak to niedawno ciebie miałam
I jak to jest, że w oka mgnieniu
Wszystkie barwy ulegają blednieniu

Dopiero co wpadłeś mi w oko
A już uciekasz wzrokiem
Byłam twoim oczkiem w głowie
Lecz nikt już się nie dowie

Kiedyś świata poza tobą nie widziałam
I bez ciebie daltonistką się stałam
Co szczęśliwe, smutek przynosiło
Nie mogłam patrzeć na cudzą miłość

Nie ma bata, że nie rzucę już na ciebie okiem
But still, wspomnienia są najgorszym wrogiem

Może następnym razem jak podniosę powieki
Będziesz obok mnie i na wieki
Nie zmrużę już oczu