My Stalker, My Slave [COMPLETED] (Editing...)

Chapter 29

Chapter 29

Hindi pa rin tumitila ang ulan ng matapos ako sa pagbibihis. Mas lalo pa nga yatang lumakas ang ulan.

Pagkatapos ko magbibis ay dumiretso na agad ako pababa. Napailing ako ng makita si Andrew kaharap si Mommy, Daddy at Kuya Aijan na parang ini-interview.

"Bakit kasama mo ang anak ko, Andrew?" Tanong ni Mommy habang matamang nakatingin sakanya. Parang cool namang ngumiti si Andrew sakanila na parang hindi kinakabahan sa pamilya ko. Well, bakit naman siya kakabahan diba? There's nothing to be nervous.

"I saw her walking along in the dark. Nagmamagandang loob lang ko as her friend kaya sinamahan ko siya." Parang nilamukos ang puso ko sa narinig as her friend. Bakit nasasaktan ako sa sagot niya? Friend lang naman talaga kami, e. Aaliyah remember may girlfriend na si Andrew hindi mo na kailangang ipagsiksikan ang sarili mo sakanya. I'm just nothing.

I should be happy that he already treat me as his friend. Akalain mo 'yun from strange stalker to friend. Okay na 'yun.

But why my heart tell the opposite? Bakit nasasaktan pa rin si heart?

"Maraming salamat kung gano'n, Andrew. Dito ka na mag dinner tutal hindi pa naman tumitila ang ulan." Nakangiti namang tumango si Andrew.

Nakita ko silang tumayo na at naglakad sa dining area maliban kay kuya na nagpaiwan dahil may ginagawa pa kaya tuluyan na akong bumaba sa hagdan saka sinundan sila.

"Kain ka ng marami, Andrew. H'wag ka mahihiya." Ngumiti naman siya saka nagpasalamat.

Nasa harapan namin si Mommy't Daddy habang si Kuya naman ay nasa sala busy sa kanyang laptop kaya kaming apa't lang ang narito.

"May namamagitan ba sainyo?" Diretsahang tanong ni Daddy. Halos maubo naman ako sa tanong na iyon.

Sasagot na sana si Andrew pero inunahan ko na siya.
"Wala po, Dad. Kahit kailan hindi po mangyayari 'yang iniisip niyo. May g-girlfriend po si A-andrew." Halos sabunutan ko na ang sarili ko dahil sa pagkautal.
Sana ay hindi nila napansin na nautal ako.

"Siya ba yung tinutukoy mo nung Elementary ka pa lang na crush mo?" Turo ni Dad kay Andrew. Tuluyan na akong napaubo sa tanong na iyon. Sa dinami-rami kong sinabi sakanila bakit 'yon pa ang naalala nila? Argh!

"H-hindi po siya 'yon, Dad. W-wala na po siya rito." Pagsisinungaling ko. Sana lang ay hindi nila napansing labas sa ilong ang tugon ko na iyon.

"Hanggang ngayon ba ay ini-istalk mo pa rin ang lalaking iyon? Ano nga bang pangalan no'n, Aaliyah?" Napailing naman ako agad.

"Hindi ko na po siya ini-istalk, Dad. Hindi ko na po iyon crush." Sagot ko saka napayuko sa kinakain. Bakit ba kami napunta sa usapang ito?

Naramdaman ko namang napatingin sakin si Andrew at tinaasan ako ng kilay. Malamang mag-iisip 'yan si Andrew na siya ang tinutukoy ng Daddy ko. Siya lang naman ang ini-istalk ko matagal na at siya rin ang nakahuli sakin na ini-istalk ko siya.

"Glad to hear that. Wala kang iiwanan kung sakaling matuloy ang pag-alis natin. One month from now." Tugon ni Daddy. Napanganga naman ako sakanila.
Nakita ko ang pagkalukot ng mukha ni Andrew at ang pagkuyom ng kamao na ipinagsa walang bahala ko lang.

Matutuloy ba talaga ang pag-alis namin?

Ngumiti naman si Mommy't Daddy at pinagpatuloy na ang pagkain. Laking pasasalamat ko ng si Andrew naman ang tinanong nila. Lumaki yata ang tenga ko sa pakikinig dahil sa tanong ni Daddy kay Andrew.

"May gilfriend ka na pala?" Tanong ni Mommy.

"Opo." Simpleng sagot ni Andrew. Siguro ayaw niyang pag-usapan ang tungkol sa kanila but knowing my parents hindi sila titigil hangga't hindi sila nakukuntento.